Literatura jako dialog

Powiedzieć, że literatura jest najczulszym rejestratorem zmian, to dzisiaj banał. Co więcej – to także nieprawda, bo w literaturze polskiej brak obecnie czujnych autorów, skupionych na problemach społecznych, takich, którzy byliby w stanie reagować na procesy kształtujące ramy naszego wspólnego życia. Z drugiej strony, należy też pamiętać, że zmienił się paradygmat literatury i inne kompetencje pisarskie stawiamy wyżej: bardziej cenimy opowieści, które pokazywałyby światy osobne, oryginalne imaginarium. Diagnozy społeczne ujawniają się dzisiaj bardziej w eseju i reportażu, zaś wątek ten wycofał się z powieści.

Paulina Małochleb | 14 maja 2018

„Pogłoski o mojej śmierci są mocno przesadzone”

Teatr – narodowy, publiczny czy powszechny?

Podróże polonisty – teatralnym szlakiem w cieniu Warszawy

Warszawa – miasto z przeszłością

Etykiety mają moc

O sztuce argumentowania

Złote zęby Kordiana

Co to jest dobro?

Powieść poetycka, czyli pocisk

Opowieść o „innej” przeszłości w Miejscu Andrzeja Stasiuka...

Poezja jako forum dialogu

Twój Vincent Doroty Kobieli i Hugh Welchmana: lekcja intersemiotyczna...

Biografia artysty

Adaptacje filmowe na lekcjach języka polskiego

W filmie, z filmem, o filmie i przez film

Poloniści o maturze

Piosenka literacka inspiracją „lekcji z wyobraźnią”

Mistrzostwa języka ojczystego

Co może pójść źle, czyli stres i detale w komunikacji

Człowiek w świecie interdyscyplinarnym, czyli o uczeniu się...

Co artysta miał na myśli, czyli o interpretacji w szkole

Egzaminy zewnętrzne – diagnoza, lekarstwo czy trucizna

Doświadczanie i przeżywanie jako warunki rozumienia i zapamiętywania...

Język nie jest przezroczystą szybą

Co wynika z dialogu o nauczaniu historyka i plastyka z polonistą?...

Klasyka w szkole

Liberatura

Biblioteka jako epidemia

Aktywizujemy uczniów poprzez metodę storyline

Korespondencja sztuk

Od tradycyjnego dziennika literackiego do bloga

Telefon komórkowy – wróg czy sprzymierzeniec polonistyki?...

Mickiewicz pejzażysta

Literatura to wielka łąka

Uroczysty Kongres Polonistów i Bibliotekarzy w Warszawie

Humor czarny i cyniczny

„Albo ma się teatr albo ma się spokój”

Nieznośna radość zapominania

Pięć słów o poezji

Kody kulturowe

Przynajmniej kilka stron dziennie

Książki na przemiał popkultury

Science-fiction – ignorować czy wykorzystywać w edukacji polonistycznej?...

Fantastyka, czyli literatura alternatywna cz. II

Internet rozmontował kulturę

Materiał na „grube tomisko”?

Fantastyka, czyli literatura alternatywna cz. I

Czasami rozprasza tykanie zegarka

Szkoła wolna od presji. Kreatywność cenniejsza niż oceny

„Dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć”

Na dwoje babka wróżyła, czyli o fenomenie polskiego reportażu...

Szczypta geniuszu, garść metod

Arcydzieło

Czuję, że jestem na swoim miejscu w życiu

Skandalistki, damy, outsiderki…

Wyświetlić przestrzeń

Muzyka w teatrze – teatr w muzyce

My też potrafimy wstrząsnąć – Teatr Polski!

Teatr, który się wtrąca ... w edukację szkolną

Teatr alternatywny

Obraz miasta w filmie

Gdańsk – miasto palimpsest

Estetyka słowa w przestrzeni miejskiej

Złote zęby Kordiana

O sztuce argumentowania

Paszkwile i panegiryki

Powieść poetycka, czyli pocisk

Co to jest dobro?

Etykiety mają moc

„Czy to możliwe, aby do tego stopnia nie było domu?”

Natura błędów w ocenianiu

Scenariusz lekcji do filmu Łotr 1. Gwiezdne wojny – historie...

Scenariusz lekcji do filmu Morderstwo w Orient Expressie

Nauczyciel w cyfrowej szkole

Ile wiemy o sobie?

Lapbook – notatki z lektury w jednym miejscu

Escape room, czyli zamknięci w świecie zagadek

Jak skutecznie budować dobrą atmosferę w klasie?

Od Wertera do Pottera, czyli garść rozważań o literaturze angażującej...

Wulgaryzmy i inne językowe „kwiatki”