Filozofia dialogu, którą zawsze lubię wspominać, kiedy myślę o spotkaniu tutor–tutti, wskazuje na cztery fundamenty relacji. To po pierwsze prawdziwość osoby – otwartość i szczerość, jaką okazują sobie strony. Poza tym niezbędne są zaangażowanie i empatia. Na koniec należy dodać, że potrzebny jest pewien rodzaj miłości, którą możemy scharakteryzować jako uniwersalne uczucie do każdego człowieka. Może brzmi to trochę egzaltowanie, jednak wymienione tu składniki relacji dają naszemu podopiecznemu poczucie komfortu i przekonanie o akceptacji, dzięki czemu może on realizować zamierzone cele.