Poezja w kontekstach i konteksty poezji

o oczywiście anegdota utkana na emocjach, a jednak ukazuje wagę kontekstów w analizie dzieła poetyckiego na maturze. Potwierdzają to zresztą zapisy w dokumentach i informatorach Centralnej Komisji Egzaminacyjnej oraz praktyka sprawdzania prac w okręgowych komisjach. Budowanie interpretacji i analizy wiersza jest umiejętnością techniczną, ale dopiero spojrzenie na teksty w szerszym i wielopoziomowym wymiarze, pośród innych tekstów kultury jest dowodem na erudycję i humanistyczną formację autora pracy. Dlatego prawdziwym wyzwaniem dla nauczyciela jest nie tylko przekazać wiedzę, ale wykorzystać ją w praktyce. Jeśli odwołamy się w tym momencie do taksonomii Blooma, dostrzeżemy cele lekcji języka polskiego w klasach licealnych. Uczeń powinien nie tylko WIEDZIEĆ. Powinien: PORÓWNYWAĆ, ANALIZOWAĆ, SYNTETYZOWAĆ, WARTOŚCIOWAĆ, WYCIĄGAĆ WNIOSKI, OCENIAĆ. 

Istotą osiągnięcia kompetencji jest uzyskanie wiedzy, którą można przetwarzać. Dobrze to zna doświadczony nauczyciel, który obserwuje rozwój swoich uczniów i ich końcowe wyniki lub potyczki na konkursach i olimpiadach. Nie zawsze ten, kto umie najwięcej, osiąga najlepszy wynik lub zostaje finalistą konkursu. O sukcesie decydują bowiem także inne umiejętności, np.: znakomita zdolność analizy, zdolności werbalne, interpersonalne lub krytyczne myślenie. Zdarza się, że uczeń, który nie posiada zbyt obszernej wiedzy, w perfekcyjny sposób potrafi wykorzystać i pomyślnie przetworzyć te zasoby, jakie posiada. 

Jednym z podstawowych celów lekcji języka polskiego w szkole ponadpodstawowej jest kształcenie umiejętności interpretacji i analizy dzieła literackiego, zwłaszcza wnikliwej analizy poezji. Po analizie taksonomii Blooma łatwo wysnuć wniose...