Kiedy pustka jest cięższa od kilograma czystego cierpienia

Hana i weekendy

hana w każdy piątek kupuje blejtram z pustym płótnem w drodze do domu.
jako pewnego rodzaju zapewnienie, 
że będę miała co robić.
podczas weekendu zazwyczaj porusza się na trasie
pokój – kuchnia – duży pokój – pokój. 
już dawno nikt do niej nie dzwonił.
w zeszłą sobotę obudziła się i na komórce
świeciło się jedno nieodebrane połączenie.
hana była przeszczęśliwa i zastanawiała się,
kto też mógł do niej zadzwonić. 
kiedy oddzwoniła, odezwał się męski głos. słucham?

dzień dobry, ktoś do mnie dzwonił z tego numeru.
hana aż drżała z oczekiwania i ciekawości.
bardzo przepraszam, to była pomyłka.

hana rzuciła telefon na łóżko i poszła do kuchni,
przytuliła mamę, nalała sobie kawy, 
wróciła do swojego pokoju i rozrobiła farby do malowania.
niedziele są takie same jak soboty. jak jeden dzień. 

w każdy piątek zastanawia się, 
dlaczego siedzi w swoim pokoju,
dlaczego nie śpi do drugiej w nocy,
dlaczego dłubie w nosie, 
...