Układy domowe

Dzieci wracające ze szkoły

Tego roku, gdy zaczęłam szkołę, moja siostra nie mogła daleko chodzić. 
Matka codziennie zapinała ją w wózku, następnie
spacerowały do rogu. 
Dzięki temu widziałam je zaraz po lekcjach; widziałam matkę, 
najpierw nieostrą plamę, potem postać z rękami.
Szłam bardzo wolno, aby stwarzać wrażenie, że niczego nie potrzebuję. 
Dlatego siostra mi zazdrościła – nie wiedziała,
że można kłamać twarzą, ciałem. 

Nie rozumiała, że obie jesteśmy w fałszywej sytuacji. 
Chciała wolności. A ja nie przestawałam w żałosny sposób 
pożądać jej wózka. I tak
przez całe życie. 

I nie przydały się w tym sensie na nic: całe to czekanie, 
cały wysiłek matki, by pohamować siostrę, całe to wołanie, 
machanie, skoro, w tym sensie, nie miałam już domu. 

Laureatka ostatniej Literackiej Nagrody Nobla, Louise Glück, to twórczyni dobiegająca powoli osiemdziesiątki...