Dzieci wracające ze szkoły
POLECAMY
Tego roku, gdy zaczęłam szkołę, moja siostra nie mogła daleko chodzić.
Matka codziennie zapinała ją w wózku, następnie
spacerowały do rogu.
Dzięki temu widziałam je zaraz po lekcjach; widziałam matkę,
najpierw nieostrą plamę, potem postać z rękami.
Szłam bardzo wolno, aby stwarzać wrażenie, że niczego nie potrzebuję.
Dlatego siostra mi zazdrościła – nie wiedziała,
że można kłamać twarzą, ciałem.
Nie rozumiała, że obie jesteśmy w fałszywej sytuacji.
Chciała wolności. A ja nie przestawałam w żałosny sposób
pożądać jej wózka. I tak
przez całe życie.
I nie przydały się w tym sensie na nic: całe to czekanie,
cały wysiłek matki, by pohamować siostrę, całe to wołanie,
machanie, skoro, w tym sensie, nie miałam już domu.
Laureatka ostatniej Literackiej Nagrody Nobla, Louise Glück, to twórczyni dobiegająca powoli osiemdziesiątk...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań magazynu "Polonistyka"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!
Dołącz do 5000 + czytelników, którzy nieustannie pogłębiają swoją wiedzę z zakresu skutecznego nauczania języka polskiego.
Otrzymuj co 2 miesiące gotowe narzędzia oraz podpowiedzi, jak przeprowadzić ciekawe zajęcia oraz jak angażować uczniów i podnosić ich aktywność.
