Rozmowa o tym, jak formułowany jest, lub może być, zwrot adresatywny, wydaje się ciekawym zaproszeniem do toczącej się dziś dyskusji na temat wrażliwości na drugiego, dostrzegania jednostki i uwzględniania jej w językowym kształcie wypowiedzi. Taka rozmowa o języku – a zwłaszcza języku inkluzywnym – to nie szukanie reguł, których należy przestrzegać, by osiągnąć określony retorycznie cel, lecz budowanie w młodych ludziach fundamentów tak ważnej dziś postawy uważności.
