Nowoczesna, a przede wszystkim przyjazna i odpowiadająca na potrzeby uczniów szkoła. Każde dziecko pracuje według swoich możliwości, we własnym rytmie i na odpowiednim dla siebie poziomie. Nauczanie jest dostosowane do predyspozycji uczniów. Uwaga nauczyciela kierowana jest na poszczególnych uczniów.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
Dziecko ma dużą potrzebę tworzenia i niemal naturalnie podejmuje czynności plastyczne. Takie umiejętności, jak rysowanie, malowanie, kolorowanie, wizualizowanie myśli pozwalają na przekazywanie informacji w przystępny sposób, często z wykorzystaniem elementów zabawy. U starszych uczniów idealnym rozwiązaniem do komunikowania się w ten sposób jest wykorzystanie walorów myślenia wizualnego.
Obecnie środowisko edukacyjne coraz więcej uwagi poświęca dzieciom i młodzieży ze specjalnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi, czyli uczniom, u których zdiagnozowano spektrum różnego rodzaju objawów znacznie utrudniających lub wręcz uniemożliwiających funkcjonowanie w kilku obszarach, m.in. ruchowym, społecznym, emocjonalnym, sensorycznym, komunikacyjnym czy poznawczym. W związku z tym bardzo dużą wagę przykłada się do właściwego udzielania wsparcia psychologiczno-pedagogicznego przez szkołę. Podpowiadamy, jak w jego ramach wykorzystać metody integracji sensorycznej.
W poprzedniej części stwierdziłem, że opowiadanie historii polega na zarządzaniu emocjami naszych odbiorców. Wywód zakończyłem zapowiedzią, że następnym razem wskażę emocje najbardziej produktywne w tym zakresie. Do dzieła zatem!
Pojęcie przenośni wprowadza się na języku polskim już od IV klasy szkoły podstawowej1. Nauczyciele stosują różne metody, by wytłumaczyć uczestnikom zajęć istotę tej figury stylistycznej. Na pewno nie mogą jej definiować zbyt akademicko, np. powołując się na ustalenia Maxa Blacka2.
Scenariusz lekcji do fraszek Jana Kochanowskiego
Propozycja projektu wspierającego indywidualny rozwój ucznia.
Scenariusz zajęć o uświadomieniu swojej wartości w oparciu o utwór Agnieszki Osieckiej
Każdy nauczyciel zdaje sobie sprawę, że podczas 45 minut swojej lekcji ma do czynienia z uczniami, z których każdy jest inny, zasługuje na podmiotowe podejście, uwagę i czas poświęcony tylko jemu oraz jego indywidualności. Jak to zrobić przy prawie setce osób, które spotykamy na naszych lekcjach każdego tygodnia? Jakie podjąć działania, by realnie wspierać uczniów w ich indywidualności? Czym jest tak naprawdę indywidualizacja nauczania?
Zjawiskiem znamiennym dla współczesnej szkoły jest znaczący wzrost liczby uczniów z trudnościami w uczeniu się. Do tej wciąż powiększającej się grupy należą dzieci i młodzież ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi, a więc z dysleksją, dysortografią, dysgrafią, dyskalkulią.
W 2018 r. Polki świętowały dokładnie 100-lecie przyznania praw wyborczych. Ta data sprawiła, że na rynku wydawniczym ukazało się wiele opracowań poświęconych właśnie historii kobiet w Polsce, albo poszczególnym ważnym postaciom – „brakującej połowie dziejów”, jeśli można posłużyć się tytułem książki Anny Kowalczyk.