Kategoria: Artykuły z czasopisma
I nagle zmieniło się wszystko… świat się zatrzymał… ludzie zostali w domach… Nie ma dzieci w piaskownicach, rodzin w kinach i restauracjach, spotkań ze znajomymi… Ale edukacja jest nadal, bo rozwoju człowieka nic nie jest w stanie zatrzymać.
Od 16 marca 2020 r. zamknięte są żłobki, przedszkola i szkoły. Pozamykano też uczelnie, kina i teatry, restauracje, zakłady usługowe, siłownie i place zabaw. Media apelują o ograniczanie kontaktów społeczno-rodzinno-towarzyskich oraz przestrzeganie zasad wprowadzonych ogłoszeniem w kraju stanu epidemii. Wszystko ze względu na nasze bezpieczeństwo w związku ze wzrostem ryzyka zarażenia wirusem SARS-CoV-2 oraz zidentyfikowanymi przypadkami zachorowań na COVID-19. Sytuacja, w jakiej przyszło nam funkcjonować, jest stresogenna. Zaburza poczucie bezpieczeństwa, wywołuje niekomfortowe emocje, niepokój, lęk, złość, bezradność, rozdrażnienie, co sprzyja nieracjonalnym zachowaniom. Dotyczy to w równej mierze dorosłych, jak i uczniów, bez względu na ich wiek i etap edukacji. Z tymi problemami rodzice muszą teraz mierzyć się samotnie, w czterech ścianach własnego domu. Czy pedagog szkolny może im pomóc?
Mogłoby się wydawać, że lektury pokroju Pana Tadeusza wymagają poważnego podejścia. Dyskusje, prezentacje, wykłady. Wszystko to prawda. Może się jednak okazać, że równie efektywne (a może nawet bardziej) będzie zaproponowanie uczniom zajęć z elementami lekcji odwróconej, ot takiej choćby „lekcji z przesiadką”. Praca na czas, szybkie tempo zmian, różnorodność i nieco ruchu. Doskonały przepis na powtórzenie i utrwalenie najważniejszych informacji.
Zdalne nauczanie spadło na nas jak grom z jasnego nieba. Nagle trzeba tak przygotowywać i prowadzić lekcje, by nie tylko nauczyć naszych uczniów, zmotywować do pracy, lecz także zrealizować podstawę programową. Prawda jest taka, że izolacja
nikomu nie służy. Czasem rodzą się w nas gniew i frustracja, a od nadmiaru przebywania przed monitorem boli nas nie tylko głowa, ale też plecy i ramiona. Czujemy dyskomfort psychiczny i fizyczny. Warto pamiętać, że podobnie czują się nasi uczniowie.
Omawiając Świteziankę Adama Mickiewicza, trzeba dołożyć wszelkich starań, aby przedstawić ten tekst w sposób nieszablonowy. Nie od dziś gości on bowiem w kanonie lektur szkolnych, więc materiałów na jego temat jest mnóstwo. Krótko mówiąc, można w nim znaleźć następujące motywy: miłość między bohaterami, śmierć kochanka, fantastyczne tło scenerii, niezwykłą rolę przyrody. Co jednak powoduje, że tekst ten jest ponadczasowy? Z pewnością jego uniwersalne przesłanie: za złamanie danego słowa, reguł, zasad spotka cię kara.
W obecnie obowiązującej podstawie programowej z języka polskiego na liście lektur obowiązkowych dla klas VII–VIII znajdziemy jedną powieść Henryka Sienkiewicza – Quo vadis? Jeszcze do niedawna w tym zakresie nauczyciel miał pewien wybór. Można było z uczniami gimnazjum omówić Quo vadis?, Krzyżaków lub Potop.