Kategoria: Artykuły z czasopisma
Kreatywność to niezwykle ważna cecha, ale również umiejętność, sposób myślenia, działania, poszukiwania i odnajdywania tego, co dotychczas nieodkryte, tworzenia nowych wartościowych idei, przedmiotów i sposobów rozwiązywania problemów. Bardzo często jest porównywana do twórczej postawy. Niezwykle istotną kwestią jest fakt, że kreatywność nie opiera się głównie na procesach intelektualnych – tutaj znacznie większą rolę odgrywają wyobraźnia, sfera emocjonalna, doświadczenie i intuicja jednostki.
Współczesny świat i zmiany, jakie w nim zachodzą, sprawiają, że nauczyciele powinni stać się specjalistami w zakresie korzystania z nowoczesnych technologii. Zwłaszcza obecna sytuacja epidemiczna wymusza na pedagogach postawy proaktywne. To oni muszą bowiem sprawić, że lekcje będą ciekawe, a przekazywane treści zachęcą do ich pogłębienia i czynnego udziału w zajęciach, zarówno tych stacjonarnych, jak i, a może przede wszystkim, zdalnych. Konieczne w związku z tym jest otwarcie się na nowości i odważne korzystanie z dostępnych technologii.
Na lekcjach języka polskiego poświęcamy czas na to, by nauczyć naszych uczniów zasad etykiety językowej. Bardzo często etykieta językowa
łączy się z grzecznością. Aldona Skudrzyk w swoim artykule pisze, że: „Grzeczność językowa to określona strategia ludzkiego zachowania komunikacyjnego, polegająca na postrzeganiu społecznych, skonwencjonalizowanych norm, które przyjmowane są w danej wspólnocie językowej jako będące wyrazem uprzejmości, oznaką dobrego wychowania. Realizuje się ją środkami: językowymi, parajęzykowymi (tempo, intonacja, barwa głosu) oraz niejęzykowymi (gest, mimika, proksemika) [...]”
Wiele mówi się o dialogu międzypokoleniowym. O wzajemnym szacunku i podejmowaniu próby zrozumienia. Mogłoby się zdawać, że zagadnienie to dotyczy głównie kompetencji społecznych, odnajdywania własnego miejsca w systemie społecznym. Gdy jednak spojrzymy na nie szerzej, może się okazać, że elementy dialogu międzypokoleniowego wpisują się doskonale również w programy nauczania konkretnych przedmiotów.
Początek roku szkolnego często wiąże się ze sporym stresem zarówno u nauczycieli, jak i uczniów. Nie wiemy, czego się spodziewać, poznajemy wielu nowych ludzi. W dobie pandemii wrześniowy powrót staje się jeszcze ważniejszy – chcielibyśmy wykorzystać ten czas jak najlepiej, nie mamy pewności, jak długo potrwa nauka stacjonarna.
Dziecko z dysleksją w sytuacji, gdy pozbawiamy je odpowiedniego wsparcia, funkcjonuje poniżej swoich możliwości intelektualnych, przejawia również wiele trudności, które występują niemal na wszystkich płaszczyznach życia. Aby nie przekreślać jego możliwości i wyrównać szanse, konieczne jest więc tworzenie środowiska, które sprzyja kompleksowemu rozwojowi takiego ucznia.