Dział: Akademia rozwoju nauczyciela
Kiedy słyszę od dyrektora szkoły, że w jego placówce nie ma konfliktów na linii uczeń – nauczyciel, to mu nie wierzę. Przecież takie konflikty są nieodłącznym elementem szkolnego życia, efektem ścierania się różnych typów osobowości, zainteresowań i przekonań. Ich źródłem bywa wiele rzeczy: różnice w prezentowanych sądach i stylu życia, systemach wartości i wyrażanych ocenach. Konfliktów nikt nie lubi, a wielu uczniów i nauczycieli wręcz się ich boi, choć sam konflikt jest sytuacją naturalną, wynikającą z życia w grupie. To, co powinno nas niepokoić, dotyczy raczej przyczyn wywołujących sytuacje konfliktowe z uczniami oraz sposobów, w jaki my – dorośli – próbujemy sobie z tym radzić.
Jak skutecznie radzić sobie w sytuacji, gdy jakiś uczeń czy grupa uczniów traci nagle zainteresowanie przebiegiem zajęć? Co robić, jeśli cała klasa kompletnie się rozproszy? Oto kilka praktycznych wskazówek. Nie są wcale takie proste i oczywiste, jak by się wydawało na pierwszy rzut oka. Wymagają od nauczyciela wiele wysiłku, zaangażowania, czasu i ogromnej cierpliwości, przede wszystkim jednak chęci świadomego wyjścia poza dotychczasowe, schematyczne działania, stałego doskonalenia kompetencji osobistych i zawodowych, wzbogacania warsztatu pracy oraz ciągłego eksperymentowania.
W jednej z rozgłośni radiowych zapowiedziano wywiad z panią Minister Edukacji Narodowej. Temat rozmowy: podwyższenie obowiązku szkolnego oraz reforma systemu edukacji – likwidacja, to znaczy wygaszenie, gimnazjów. Szybko obudziłem się do życia...
Współczesna szkoła funkcjonuje w społeczeństwie informacyjnym1. Z roku na rok coraz więcej nauczycieli efektywnie eksploruje cyberprzestrzeń dla celów edukacyjnych, jednak dla wielu szkolnych polonistów praca z wykorzystaniem najnowszych technologii cyfrowych pozostaje wyzwaniem.
W kwietniu 1995 roku uruchomiony został Program KREATOR, którego głównym zadaniem stało się szukanie sposobów włączania do procesu dydaktycznego umiejętności kluczowych. Na międzynarodowym sympozjum w Bernie sporządzono listę tych umiejętności, wskazując takie, które są potrzebne każdemu człowiekowi dla uzyskania satysfakcji osobistej i sprawnego funkcjonowania w życiu zawodowym. Pierwszą dziewiątkę tych umiejętności otwiera umiejętność pracy w zespole.