Moja najlepsza oferta, czyli krótka rzecz o tym, co sprzyja uczeniu się

Cenny dar 

Nauka w szkołach powinna być prowadzona w taki sposób, aby uczniowie uważali ją za cenny dar, a nie za ciężki obowiązek. Albert Einstein

Jeśli dar jest tym, co się komuś ofiarowuje; jeśli cenny, to taki, który ma duże znaczenie; jeśli nauka jest ogółem wiedzy ludzkiej ułożonej w system zagadnień, to ja – jako nauczycielka – mam wszelkie narzędzia do tego, aby podejmowane przeze mnie działania w obszarze kształtowania procesów edukacyjnych sprzyjały uczeniu się moich uczniów1. Konsekwencję takiego rozumowania jest założenie, że priorytetem dla nauczyciela jest jego przychylne usposobienie oraz tworzenie dobrych warunków nauki dla uczniów. Wskaźnikiem realizacji – pojmowanym w kategorii efektywności – będzie przekonanie ucznia, że nauczyciel uczy go w taki sposób, że uczniowi chce się uczyć. To moja własna – aczkolwiek sprawdzona w praktyce i poddana wielu dyskusjom – interpretacja jednego z wymagań opisanych w załączniku do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 6 sierpnia 2015 r. w sprawie wymagań wobec szkół i placówek pt. „Procesy edukacyjne są zorganizowane w sposób sprzyjający uczeniu się”. Tak przyjęta perspektywa może generować szereg otwartych pytań, które formułuję, wykorzystując technikę metaplanu. Nadaję im w tym miejscu wartość pytań kluczowych. Jako konkluzję rozważań przytoczę indiańskie przysłowie mówiące, że można doprowadzić konia do wodopoju, ale nie można zmusić go do picia.

Inwestycja w siebie

Byłoby lepiej, gdybyś zabrał się do uczenia innych dopiero wtedy, gdy sam się czegoś nauczysz. Albert Einstein

To prawda, święta prawda: zawód nauczyciela wymaga permanentnego doskonalenia....