Marcowe wydanie czasopisma „Polonistyka” otwiera artykuł dr Pauliny Małochleb pt. „Życie raz przeżyte, wiele razy opisane”. Krytyczka i historyczka literatury zauważa w nim, że do Polski dotarła moda na biografistykę. Na rodzimym rynku wydawniczym w ostatnim czasie ukazało się wiele biografii pierwszoligowych artystów – wszyscy zostali przedstawieni w nowoczesnej formie biograficznej. W niniejszym numerze publikujemy szereg artykułów poświęconych analizie i interpretacji różnych tekstów kultury w oparciu o wątki biograficzne autora.
W rubryce „Akademia rozwoju nauczyciela” znajdą Państwo konspekt lekcji języka polskiego do projekcji filmu pt. „Syn Winnetou”, opracowany przez Wiesława Kosmowskiego i scenariusz lekcji języka polskiego do utworu Melchiora Wańkowicza pt. „Ziele na kraterze”, który przekazuje czytelnikom dr Marzena Tyl.
Ponadto na łamach niniejszego numeru czasopisma piszemy problemach ze strunami głosowymi u nauczycieli. W tej grupie zawodowej jedną z częściej diagnozowanych dysfunkcji dotyczących tworzenia i emisji głosu jest dysfonia. W trzydziestym pierwszym numerze czasopisma „Polonistyka” przybliżamy czynniki, które szkodzą głosowi i radzimy, jak zapobiegać objawom dysfonii.
Zagadnienie funkcjonalności biografii twórcy omawia Barbara Matusiak w artykule zatytułowanym „Biografia artysty”. Autorka przedstawia konspekt, według którego należałoby omawiać twórczość Baczyńskiego, proponując wykorzystanie biogramu artysty w celu interpretacji jego wierszy. Barbara Matusiak jednocześnie przekonuje czytelników, iż „nie ma obligatoryjnego schematu, jednej recepty na analizę tekstów. Kontekst biograficzny czasem jest niezbędny, kiedy indziej fakultatywny, a niekiedy zupełnie zbędny. Trzeba mieć coś w rodzaju polonistycznego instynktu, plastyczności, żeby wyczuć, które rozwiązanie w danym przypadku okaże się właściwe. Oczywista jest konieczność zachowania zdrowego rozsądku i intuicja, jaką winni się posługiwać wszyscy poloniści i wszystkie polonistki”.
Zachęcamy Państwa do lektury artykułu dr Aldony Szukalskiej pt. „(…) W pustym mieszkaniu” – dwie perspektywy, jedna śmierć”, który publikujemy rubryce „Klub poetycki”. Autorka zestawia w nim i analizuje wiersze Wisławy Szymborskiej i Jakobe Mansztajna. „Zderzenie tych dwóch odmiennych w swej poetyce tekstów może być także odważną i ciekawą nauką empatii” – podkreśla Aldona Szukalska.
Błędy w ocenianiu uwarunkowane cechami nauczyciela, tkwiące w narzędziach i metodach oceniania oraz wynikające z faktu, że „nauczyciel to też człowiek” omawia Izabela Breguła w artykule pt. „Natura błędów w ocenianiu”, który publikujemy w rubryce „Akademia rozwoju nauczyciela”. Autorka dodaje również, że „za rzetelną ocenę zjawisk i ludzi odpowiada poziom rozwoju funkcji spostrzegania jako czynności mózgu ludzkiego. Nauczyciele jako grupa zawodowa nigdy nie byli poddawani badaniom w zakresie spostrzegawczości – ani przed wyborem zawodu, ani w trakcie jego wykonywania. Spostrzegawczość ma wpływ na zakres i wymiar prowadzonych obserwacji. Ponieważ nauczyciele różnią się między sobą stopniem rozwoju tej czynności umysłowej, dlatego wyniki obserwacji i opinie wydane na temat tej samej rzeczy przez różnych nauczycieli (jak i innych ludzi ) są zawsze różne”.
W trzydziestym pierwszym wydaniu czasopisma „Polonistyka” analizujemy dwie płaszczyzny, z których można patrzeć na biografię – tekstu i twórcy. Kreacji pisarza w autobiografii przygląda się Stanisław Karl w artykule pt. „Jak wykreować siebie – retoryczne wątki (romantycznej) autobiografii”, który publikujemy w rubryce „Kompetencje komunikacyjne”. „Wydaje się, że największym błędem myślenia o autobiografii jest postrzeganie jej w jasnych kategoriach prawdy i fałszu. Za każdym razem, gdy w ten sposób podchodzimy do tekstu autobiograficznego, wpadamy w perswazyjną pułapkę zastawioną przez autora. Dlatego też praca z nim może być dość problematyczna. Zmusza najpierw do postawienia pytań: co właściwie jest autobiografią? Czy autobiografią, tą «właściwą», jest tekst określany mianem literatury faktu, czy może dzieło literackie, co prawda ze zmyślonymi bohaterami, ale – jak głosi dyskurs wokół niego – oparte na przeżyciach autora?” – zastanawia się Stanisław Karl.
W tej samej rubryce znajdą Państwo scenariusz lekcji języka polskiego zatytułowany „Czy to możliwe, aby do tego stopnia nie było domu?”. Analizę fragmentów „Ziela na kraterze” Melchiora Wańkowicza proponuje czytelnikom dr Marzena Tyl, zachęcając do interpretacji wątków biograficznych z użyciem interaktywnych narzędzi – Trello i generatora drużyn online. Scenariusz lekcji języka polskiego przeznaczony jest do pracy z uczniami klas VII-VIII szkoły podstawowej.
W niniejszym numerze Wiesław Kosmowski przekazuje Państwu konspekt lekcji języka polskiego do projekcji filmu „Syn Winnetou” w reżyserii André Erkau. Gotowe opracowanie umożliwi zapoznanie uczniów z termiami „western” i „komedia” oraz przybliży im znaczenie przysłów indiańskich. Konspekt lekcji języka polskiego przeznaczony do pracy z uczniami klas IV–VI szkoły podstawowej może posłużyć również jako podstawa do rozpoczęcia dyskusji na temat kultury Indian i tego, co nas w niej fascynuje.
