Autobiografia i jej odcienie
Wydaje się, że największym błędem myślenia o autobiografii jest postrzeganie jej w jasnych kategoriach prawdy i fałszu. Za każdym razem, gdy w ten sposób podchodzimy do tekstu autobiograficznego, wpadamy w perswazyjną pułapkę zastawioną przez autora. Dlatego też praca z nim może być dość problematyczna. Zmusza najpierw do postawienia pytań: co właściwie jest autobiografią? Czy autobiografią, tą „właściwą”, jest tekst określany mianem literatury faktu, czy może dzieło literackie, co prawda ze zmyślonymi bohaterami, ale – jak głosi dyskurs wokół niego – oparte na przeżyciach autora? Czy to dzieło – lub też zbiór dzieł – jest autobiografią bohatera, który próbuje nas, czytelników, do czegoś przekonać, czy może raczej konceptem autora, który poprzez literaturę kreuje swój wizerunek, wykorzystując do tego jedynie fikcyjne postaci? I wreszcie: czy autobiografią jest bardziej tekst ostatecznie zapisany/wygłoszony, czy też budowa opowieści o własnym życiu jest w ciągłym ruchu, zmieniając się w zależności od kontekstu i słuchaczy?
POLECAMY
Mówiliśmy o dwóch płaszczyznach, z których można patrzeć na biografię – tekstu i twórcy. Innymi słowy: w jaki sposó...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań magazynu "Polonistyka"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!
