Żyjący na przełomie XV i XVI wieku architekt i malarz włoski, Baldassare Peruzzi, namalował obraz Muzy tańczące z Apollinem.
Przedstawił na nim boga muzyki z jego dziewięcioma muzami w energicznym tańcu.
Dział: Otwarty dostęp
Tym, co pomaga w zrozumieniu związku między literaturą a muzyką, jest intertekstualność (termin stworzony przez Julię Kristevą w 1969 r.).
Stanowić on dziś powinien podstawę myślenia o dziele jako o konstrukcie, który nigdy nie jest niezależny, stanowi wymiar każdego typu wypowiedzi artystycznej.
Dlaczego to constans?
KROK 1 Czytanie utworów literackich a omawianie elementów świata przedstawionego – jak zaangażować uczniów do wyrażania sądów na te- mat postaci i zdarzeń, jak wykorzystać multime- dia i wspólnie utrwalić wiedzę przed ważnymi egzaminami kształcąc umiejętności wypowiedzi.
KROK 2 Z praktyki nau- czyciela – jak przygotować ucznia do odnalezienia się w różnych sytuacjach komu- nikacyjnych, np. podczas stresu egzaminacyjnego.
Człowiek istnieje wśród różnych tekstów kultury. Codziennie styka się z literaturą, dziełami plastycznymi, utworami muzycznymi, przedstawieniami teatralnymi, licznymi gatunkami filmów i produkcji telewizyjnych, audycjami radiowymi, reklamą, architekturą itd. Obcuje z formami ambitnymi i z realizacjami wpisującymi się w nurt popkultury.
Pisanie twórczych tekstów nie jest łatwe. Jest to umiejętność, którą wielu uczniów traktuje jako jedną z najtrudniejszych spośród zadań na lekcjach języka polskiego. Wymaga kreatywności, fantazji, wyobraźni, ale także wiedzy z dziedziny prawidłowej budowy zdań, kompozycji tekstu czy umiejętności logicznego myślenia. To wszystko sprawia, że istnieje duża grupa dzieci, która niechętnie lub z poważnymi wątpliwościami zabiera się do pisania swoich tekstów.
Lekcja to spotkanie nauczyciela i jego uczniów. Mimo że celem spotkania jest przyswojenie wiedzy, ćwiczenie kompetencji, wprowadzenie w obszar dotąd nieznany, to spotkanie nie musi być nudne, żmudne ani niejasne. Wystarczy tylko połączyć wspólne światy, odnaleźć podobne wątki, połączyć zbiory…
Dotarła w końcu do Polski moda na biografistykę, od lat już obecna na Zachodzie, inspirująca wiele szkiców, esejów biograficznych i książek. Dotarła wraz ze wszystkimi swymi zaletami i wadami: z jednej strony pobudza zainteresowanie życiem wielu ważnych w przeszłości postaci, z drugiej – popularność i „trendowość” sprawiają, że coraz więcej dziennikarzy zamienia się w profesjonalnych biografów publikujących co dwa lata książkę, taśmowo opracowujących zatem czyjeś życie.
Wszyscy przez to przeszliśmy. Mowa o wycieczce do kina na ekranizację szkolnej lektury...
W świadomości odbiorców piosenka literacka to utwór muzyczny skomponowany do tekstów znakomitych poetów. Jako forma przynależąca do kultury popularnej nie stanowi konfekcji muzycznej – przeciwnie, jest domeną oryginalnych działań artystycznych i świadectwem ambitnych dążeń twórczych. Piosenka literacka ma licznych fanów, a nawet zdobywa szczyty list przebojów, tych z czasów odleglejszych i tych współczesnych. W edukacji polonistycznej mogłaby być tekstem kultury korespondującym z utworem literackim, mogłaby wspomagać kontekstową analizę i interpretację wiersza lub fragmentu prozy, mogłaby otworzyć nową perspektywę podczas lekcyjnych rozmów o tym, jak dziś klasyka literatury może oddziaływać na czytelnika.
Wszyscy znamy tę literacką legendę. Po wydaniu Cierpień młodego Wertera, które okazały się oszałamiającym sukcesem czytelniczym i swoistym fenomenem społecznym, przez Europę Zachodnią przetoczyła się fala samobójstw młodych ludzi. Chcieli oni nie tylko strojem upodobnić się do tytułowego bohatera powieści epistolarnej Goethego, ale również rozwiązywać problemy w zaproponowany przez Wertera sposób.
Rozmowa z Olgą Tokarczuk o warsztacie pracy – miejscu do pisania, harmonogramie dnia oraz towarzystwie suki