Na łamach wrześniowego i październikowego wydania czasopisma „Polonistyka” podejmujemy temat asertywności w komunikacji pomiędzy nauczycielem i uczniami, informujemy, o czym należy pamiętać przed ocenianiem ucznia z dysleksją, a także przekazujemy Państwu konspekt lekcji języka polskiego po projekcji filmu „Piękna i Bestia” w reżyserii Billa Condona. Ponadto, w dziale „Polski w praktyce” opisujemy różne funkcje wierszy edukacyjnych w edukacji ponadpodstawowej.
Czym asertywność jest, a czym nie jest? Jakie korzyści płyną z asertywnej postawy? Które techniki wspierają asertywną odmowę? Odpowiedzi na te i inne pytania udziela Dorota Zając w arcyciekawym artykule zatytułowanym „Asertywność w komunikacji pomiędzy nauczycielem i uczniami”. Autorka podkreśla w nim, że „asertywne zachowania nauczyciela oraz promowanie i akceptowanie asertywności wśród uczniów jest podstawą do budowania pozytywnego klimatu we wzajemnych relacjach, co z pewnością sprzyja rozwojowi możliwości i potencjału zarówno uczniów, jak i nauczyciela. Asertywność uzdrawia stosunki między nauczycielem i jego uczniami, umożliwia kształtowanie takich relacji i więzi, dzięki którym obie strony skutecznie i z sukcesem mogą realizować cele zarówno wspólne, jak i indywidualne”.
W bieżącym numerze czasopisma publikujemy konspekt lekcji języka polskiego po projekcji filmu „Piękna i Bestia” w reżyserii Billa Condona. Opracowanie autorstwa Justyny Hanny Budzik przeznaczone jest do pracy z uczniami klas IV-VI szkoły podstawowej. Niniejszy konspekt lekcji umożliwi zrekonstruowanie przebiegu wydarzeń filmu oraz scharakteryzowanie występujących w nim postaci, a także zainspiruje uczniów do stworzenia własnej opowieści baśniowej.
„Ocenianie uczniów z dysleksją jest uznawane przez młodych nauczycieli języka polskiego za czynność problematyczną i bardzo trudną. Wynika to z braku praktyki szkolnej w tej dziedzinie. Młodzi adepci profesji nauczycielskiej zwracają też uwagę na trudności w dotarciu do informacji o zasadach ewaluacji uczniów z trudnościami w czytaniu lub/i pisaniu (na takie kłopoty skarżą się studenci po praktykach zawodowych w szkole, nauczyciele stażyści, a nawet nauczyciele kontraktowi). Te głosy generują pytanie: jak oceniać efekty nauczania tej grupy uczniów na «godzinach polskiego»?” – pisze dr Anna Podemska-Kałuża w artykule pt. „Wyzwanie dla szkolnego polonisty: ocenianie uczniów z dysleksją”, który zamieszczamy w dziale „Horyzonty polonistyki”. Lektura niniejszego tekstu dostarczy Państwu cennej wiedzy z zakresu indywidualizacji oceniania uczniów o specyficznych potrzebach edukacyjnych.
Zachęcamy Państwa do lektury artykułu Małgorzaty Wiśniewskiej-Olejnik pt. „Motywowanie przez rysowanie. O różnych funkcjach wierszy edukacyjnych w szkole ponadpodstawowej”, który znajduje się w rubryce „Polski w praktyce”. Autorka stara się Państwa przekonać, że wiersze edukacyjne umożliwiają wprowadzenie nowych treści na lekcji języka polskiego, ułatwiają przyswojenie trudnych zagadnień i motywują uczniów do nauki.
W dziale „Polski w praktyce” umieściliśmy jeszcze jeden tekst, który polecamy Państwa uwadze – „Ocenić, by docenić. Nauczycielskie dylematy w centrum gorących dyskusji o edukacji” autorstwa dr Agnieszki Tomasik. Autorka podejmuje w nim temat tradycyjnego systemu oceniania i jego wpływu na motywację uczniów do nauki. „Polska szkoła poszukuje już nowych ścieżek, gdzie poszerzamy funkcję oceny – to już nie tylko informacja, na ile uczeń «umie», ale jak potrafi wykorzystać wiedzę, analizować ją, syntetyzować, myśleć krytycznie, współdziałać w grupie, czerpać z naturalnych zdolności i predyspozycji, ile serca oddaje pracy, którą wykonuje, czy odpowiedzialnie podchodzi do nauki. Wreszcie – czy bierze odpowiedzialność za proces uczenia się w myśl zasady uczącej się szkoły, że edukacja polega na przejściu «od kultury nauczania do kultury uczenia się». Jeśli różnorodność i wielorakość uzdolnień jest siłą grupy wspólnie pracującej, to niech ocena nie zabija tych wartości, ale je uwzględnia i czyni darem” – przekonuje dr Agnieszka Tomasik.
