Jaki on tak naprawdę jest? Wszechobecny, obcy, niezrozumiały, zmienny? Ilu jego użytkowników, tyle różnych opinii. Każda z nich jednak jest na swój sposób wyjątkowa. Tak samo, jak niepowtarzalne jest każde słowo, zdanie… po prostu język.
Dział: Kompetencje komunikacyjne
Jednym z tematów, które poruszamy na łamach niniejszej „Polonistyki”, jest klasyka w szkole, dlatego dziś Polonistyczne rozważania… w całości poświęcam klasycznym autorom, z którymi zapoznajemy naszych uczniów (ściślej rzecz biorąc, zagadnienia będą dotyczyły ich imion i nazwisk, które mogą rodzić problemy, np. natury fleksyjnej lub ortograficznej).
Czy można połączyć dwie dziedziny – aktorstwo i lekcję języka polskiego?
Co jedna może dać drugiej? Czy zawody aktora i nauczyciela mogą się uzupełniać i inspirować? Z biegiem lat, nabierając coraz większego doświadczenia zawodowego, można się przekonać, że bycie aktorem może uczynić nauczyciela lepszym fachowcem i na odwrót – fakt wykonywania zawodu nauczyciela sprawia, że łatwiej uporać się z codziennymi trudami aktorstwa.
Lapidarne, chwytliwe, błyskotliwe – tego typu komunikaty są coraz częściej nadawane przez media. Dziennikarze intrygują poprzez dwuznaczność czy niedopowiedzenia. Specjaliści od marketingu skupiają się na uatrakcyjnieniu tekstów reklamowych. Wszystko po to, aby podnieść wartość pojedynczego słowa i móc sprzedać je za jak najwyższą cenę.
Z błędami językowymi spotykamy się częściej, niż nam się wydaje. O wiele częściej, niż zdajemy sobie sprawę, formy wyrazów, których używamy na co dzień, są niepoprawne. Czasami wystarczy chwilę pomyśleć, być może przeczytać kilka artykułów, by właściwe formy zagościły na stałe w naszych rozmowach. Żeby „nie cofać się w tył” i nie iść „po najmniejszej linii oporu”, a raczej być dobrym użytkownikiem języka ojczystego.
Z roku na rok coraz więcej polonistów, nauczycieli, logopedów zauważa, że sztuka poprawnej komunikacji niestety zaczyna nastręczać młodym ludziom wielu problemów. Jednak największe bariery uwidaczniają się w umiejętnym stosowaniu związków frazeologicznych, a także w ogóle w rozumieniu ich znaczenia. Żartobliwie można stwierdzić, że kiedy chcemy być bezkarnie złośliwi wobec młodego człowieka, możemy bez obaw użyć przysłowia – na pewno nie zrozumie, co chcieliśmy mu przekazać… Z czego wynika to zjawisko?
Rozmowa o zmianach językowych z prof. zw. dr hab. Haliną Zgółkową – przewodniczącą jury programu Mistrz Mowy Polskiej, członkinią Zespołu Dydaktycznego Rady Języka Polskiego, redaktorką Praktycznego słownika współczesnej polszczyzny oraz współautorką serii słowników współczesnej polszczyzny.
Jednym z wiodących tematów poruszanych na łamach niniejszego wydania „Polonistyki” jest szeroko rozumiana edukacja filmowa, która stanowi integralną część kształcenia polonistycznego w szkole. Pragnę pośrednio nawiązać do tych zagadnień, dlatego w dzisiejszych „Polonistycznych rozważaniach…” chciałbym skupić Państwa uwagę na pisowni wyrazów i wyrażeń w jakiś sposób z filmem powiązanych.
Jak przeszło drogę od pierwszych kart książek literackich do aplikacji w telefonie, która codziennie losuje „motto na dziś”?
Krążą legendy, że to, co wirtualne, jednocześnie jest proste i wygodne. W dobie internetu komunikacja staje się szybka jak nigdy wcześniej. Łatwość i komfort przekazu informacji powoduje, że możliwy jest ich sprawny przepływ. Co jednak z jakością komunikatu? Jakim językiem karmi nas internet? Czy to, co przed laty było dla ludzi skandalem w języku, nadal rzeczywiście nim jest?
Zagadnienia, którym poświęcam tę oto lekcję kultury języka polskiego, dotyczą w dużej mierze cytatów. Okazuje się bowiem, że stanowią one nierzadko źródło naszych wątpliwości co do poprawności ich zastosowania. Wyjaśniam więc, jak na przykład cytować cytaty i jak prawidłowo używać cudzysłowu (zarówno na płaszczyźnie zewnętrznojęzykowej, aby uniknąć błędów interpunkcyjnych bądź ortograficznych, oraz wewnątrznojęzykowej, by nie popełniać błędów gramatycznych związanych z błędną odmianą tego rzeczownika).