Wielkie transformacje i przemiany w Sklepach cynamonowych Brunona Schulza

Sklepy cynamonowe zostały wydane w 1933 roku, nakładem Towarzystwa Wydawniczego „Rój”¹. W zbiorze znalazły się małe narracje, które powstały w latach 1931–1933. Publikacja debiutanckiego cyklu opowiadań była możliwa dzięki rekomendacji Zofii Nałkowskiej – wybitna pisarka udzieliła silnego poparcia wydawniczym staraniom Brunona Schulza².Uczniów może zainteresować fakt, że powstające opowiadania autor Manekinów przesyłał w korespondencji pisarce i tłumaczce – Deborze Vogel, z którą przez wiele lat prowadził intensywny dyskurs intelektualny i artystyczny. Opowiadania pojawiły się w listach w formie postscriptów, a zatem stanowiły oryginalne dopiski do zasadniczej treści korespondencji. W jednym z listów do Romany Halpernowej z 1936 roku³ pisarz z Drohobycza potwierdził tę transformację z elementów epistolograficznych w formę zbioru opowiadań: „Z moich listów powstały stopniowo Sklepy cynamonowe. Te listy po największej części skierowane były do pani Debory Vogel”⁴. 
Debiutancki tom prozy Brunona Schulza wzbudził zróżnicowane reakcje odbiorcze. Na temat Sklepów cynamonowych wypowiedzieli się m.in.: Kazimierz Wyka, Artur Sandauer, Stanisław Ignacy Witkiewicz czy Witold Gombrowicz (z dwoma ostatnimi twórcami Schulz prowadził ożywioną korespondencję na tematy artystyczne⁵). Pomimo niejednoznacznej oceny cykl opowiadań Brunona Schulza stał się jednym z najgłośniejszych debiutów dwudziestolecia międzywojennego. 
Dziś Sklepy cynamonowe należą do kanonu literatury polskiej i uznawane są za jedno z najwybitniejszych osiągnięć literackich dwudziestolecia międzywojennego. Na „godzinach polskiego” w szkole ponadpodstawowej warto rozważyć fenomen opowiadań Schulza jako debiutu literackiego, który wpłynął na transformację literatury międzywojnia i zaproponował nową koncepcję formy krótkich tekstów prozatorskich. 

Sklepy cynamonowe w cyfrowym wydaniu 

Promocja czytania stanowi niezwykle ważne działanie we współczesnej edukacji polonistycznej. Szkolni poloniści najlepiej rozumieją, jak groźnym i degradującym zjawiskiem jest „stan nieczytania” – plaga zglobalizowanego świata, w którym dominuje kultura wizualna. Szczególnie na poziomie szkoły ponadpodstawowej nauczyciele języka polskiego obserwują świadomą rezygnację uczniów z kontaktu z książką. Czytelnicza niechęć dotyczy nie tylko kanonu lektur szkolnych, ale doświadczania przyjemności lektury literatury pięknej w ogóle. W przypadku debiutanckiego zb...