POLECAMY
Temat zajęć | „Hejże! Na zachód!” O znaczeniach ukrytych w westernie |
Grupa wiekowa | szkoła podstawowa i ponadpodstawowa |
Czas realizacji | 2 godziny lekcyjne |
Zagadnienia edukacyjne |
|
Cele | Po zajęciach uczeń/uczennica potrafi:
|
Metody i formy pracy |
|
Bibliografia (i materiały wykorzystane podczas lekcji) |
|
* Wskazówka: nauczyciel może wybrać zagadnienia do omówienia i zrealizować proponowane zadania w krótszym czasie
Przebieg zajęć
■ Nauczyciel prosi uczniów, by przypomnieli sobie wyznaczniki gatunkowe westernu i zaznaczyli spośród nich te, które spełnia Slow West. Następnie prosi o refleksję i wypowiedzi o sytuacjach (wątkach, bohaterach…), które nie pasowały do schematu opowieści o kowbojach i rewolwerowcach. Nauczyciel zapisuje uwagi na tablicy – najlepiej w formie tabeli:
Western jako gatunek filmowy | Zgodność ze wzorcem (wątki, sceny, postacie) | Naruszenie znanych konwencji |
Opowieść o poszerzaniu granic Stanów Zjednoczonych i kolonizacji Ameryki przez białego człowieka |
Zachód pozostaje kierunkiem, w którym odbywa się wędrówka, tam też jest niebezpiecznie | Niebezpiecznie jest jednak wszędzie, wbrew temu, co mówi Payne |
Starcia z Indianami (rdzenną ludnością kontynentu) jako jeden z głównych wątków | Indianie ścigani, Indianie chowający swych zmarłych są elementem scenerii, w której przemieszcza się Jay |
Indianie są jednoznacznie ofiarami, pokazani jako zaszczuci, smutni, bezradni… |
Postać samotnego kowboja (lub kilku przyjaciół), który zmaga się z różnymi wyzwaniami | Silas jest rewolwerowcem, który stanowi wcielenie idei męskości na Dzikim Zachodzie, „jednym z ostatnich”, jak sam o sobie mówi, rewolwerów do wynajęcia; nie jest jednak pozbawiony kręgosłupa moralnego | Przygody Silasa i Jaya mają specyficzny charakter, wplątani w sytuacje tragiczne (zabicie przez Jaya Szwedki, matki dwójki dzieci) albo na poły surrealne (Werner, spotkanie z towarzyszami Payne’a przy ognisku) |
Wyraźny podział na dobro i zło | Idealistyczny Jay jest ucieleśnieniem światopoglądu bohatera z konwencjonalnych westernów… | …nie ma jednak zdolności zaprawionego w przygodach wędrowca, dzielnego kowboja |
Dobro ucieleśniane przez samotnego bohatera, obrońcę uciśnionych, przestrzegającego prawa Stanów Zjednoczonych, białego reprezentanta amerykańskich ideałów |
Jay ma w sobie wiele z romantycznych marzycieli | Najbardziej pozytywny bohater umiera. Ironia losu sprawia, że ginie z ręki ukochanej. Idealizm nie ocala człowieka w świecie, w którym rządzi przemoc |
Nieprzyjaciółmi są albo wyjęci spod prawa (rabusie, mordercy), albo dzicy Indianie zagrażający sprawiedliwym Amerykanom | W Slow West nieprzyjaciółmi głównych bohaterów są inni rewolwerowcy, a więc ludzie działający często na granicy prawa… | …konkurenci Silasa do nagrody i, podobnie jak on, niepozbawieni „ludzkich uczuć”. Konsekwencja rozmytych granic między dobrem i złem sprawia, że nieprzyjaciel staje się nim w zależności od okoliczności |
Wątki przygodowe często wzbogaca wątek romansowy | Miłość Jaya do Rose… | …nie jest odwzajemniona (on jest dla niej jak brat) |
[15 min]
Zgodnie z założeniem zawartym w monologu Silasa otwierającym film o Slow West można myśleć jako o baśni („Dawno, dawno temu”) albo o filmie historycznie zanurzonym w konkretnej epoce („a dokładnie w 1870 roku”). Nauczyciel może podjąć się próby zgłębienia obu płaszczyzn filmowej opowieści albo podążyć za jedną z nich. Jako związane z baśniowymi wyobrażeniami o naturze rzeczywistości zostały tu potraktowane zagadnienia, których dotykają zaznaczone na zielono fragmenty tabeli, łączące się z charakterystyką Jaya i romantycznymi kontekstami filmu (punkty 2–3 konspektu). Do roku 1870 jako czasu akcji nawiązywać mogą zaznaczone na żółto fragmenty tabeli, które pozwalają rozwinąć refleksję o tradycji ukazywania podboju Dzikiego Zachodu w filmie i w obrębie konwencji służących do przedstawiania tego świata (punkty 4–6).
Nauczyciel wskazuje na fundament postawy Jaya jako wędrowca o romansowej proweniencji, zanurzonego w konwencji heroicznych zmagań z przeciwnościami losu bohatera znanego z baśni, powieści przygodowych – coraz bardziej popularnych w dziewiętnastym wieku i wybranych arcydzieł epoki romantycznej (ale nie tylko), która idealistycznego bohatera często konfrontowała z opierającym się jego woli światem. Ten ostatni zakres kontekstów jest zwłaszcza interesujący i nauczyciel prosi o wskazanie bohaterów, których uczucia do kochanki oraz stosunek do świata pozwoliłyby się zestawić z wyrażanymi przez Jaya. Uczniowie powinni przypomnieć:
- Gustawa z Dziadów części IV oraz jego uczucie, któremu na przeszkodzie stanęły różnice majątkowe oraz nie w pełni odwzajemniona miłość,
- Wertera z powieści epistolarnej Goethego,
- Wokulskiego zakochanego w Izabeli w Lalce Prusa.
Utwory spoza XIX wieku:
- (być może znanego z popularnych filmowych adaptacji) Gatsby’ego próbującego odzyskać utraconą miłość,
- rycerzy średniowiecznych – w oczach romantyków ważnych wzorców w zakresie sztuki kochania: Lancelota i Tristana; kontekstem może być też alegoryczna wyprawa młodzieńca z Opowieści o Róży (skoro imię lubej Jaya to Rose),
- imię ukochanej może też przywieść uczniom konteksty współczesne nawiązujące do tradycji idealnych kochanków ze słynnym Titaniciem Jamesa Camerona na czele.
[7 min]
- Nauczyciel z bogatej listy może wybrać dowolną postać (lub kilka), które zestawione z Jayem pomogą dookreślić jego (zmieniający się) ogląd świata. Najdogodniejsi z perspektywy programowej byliby tu bohaterowie lektur, spośród których niniejszy scenariusz wskazuje na Wertera.
Nauczyciel rozdaje uczniom fragment powieści [zał. 1] i prosi o jego uważną lekturę oraz wypełnienie w parach karty pracy [zał. 2]. Następnie tabelę z kart pracy uzupełnia razem z uczniami na tablicy.
Przykładowe odpowiedzi:
Cytaty z powieści Cierpienia młodego Wertera | Fragmenty filmu możliwe do zestawienia z taką perspektywą na świat |
Pokrewieństwa bohaterów |
Różnice między nimi |
„O, czemuż tak się dziać musi, że to, co stanowi szczęście człowieka, przemienia się w krynicę jego niedoli? Gorące umiłowanie żywej przyrody, wypełniające po brzegi serce moje, przenikające mnie taką rozkoszą, że świat otaczający wydawał mi się rajem, jest mi dzisiaj udręką, prześladowczym demonem, kroczącym za mną wszędzie, gdzie stąpię" |
Napięcie między radosnymi rozdziałami wspomnień Jaya (sceny na plaży) a niepokojącymi epizodami wędrówki. Wciąż jednak można dostrzec uznanie młodzieńca dla rzeczywistości i tego, co go spotyka (dyskusja z muzykami o miłości). Silas mówi o sposobie patrzenia Jaya na świat, że jest inny, że widzi wspaniałości tam, gdzie on sam dostrzega rewolwerowców czających się za każdym kamieniem | Młodość i zachwyt nad światem, zdolność mówienia o tym, oczytanie i wyjątkowa wrażliwość |
Werter szybciej przyjmuje do wiadomości fakt niemożności bycia z Lottą, Jay pozostaje zaślepiony. W przypadku Wertera jego egzaltacje wyraźniej powiązane są z etapem historii miłosnej, na którym znajduje się bohater, Jay rozczarowuje się światem, w którym Rose pozostaje niewzruszonym ideałem |
„Sam wysiłek przyzywania na pamięć owych niewysłowionych uczuć, owo uświadamianie ich sobie wznosi mą duszę ponad nią samą, ale jednocześnie czuję dziś podwójnie straszny stan, w który popadłem obecnie”. „Jakby jakaś zasłona uchyliła się przed duszą moją, a widownia nieskończonych przejawów życia przemieniła mi się w bezdenną otchłań otwartego wieczyście grobu” |
Raz jeszcze – wspomnienia wspólnych chwil z Rose motywują Jaya do nieustępliwego zdążania na Zachód, z drugiej strony poszczególne chwile przynoszą rozczarowanie i smutek (spotkanie z Indiankami, z Wernerem) albo wręcz rozpacz (zabójstwo Szwedki). Nawet żartobliwy, odczytany przez Jaya w kontekście teorii doboru naturalnego Darwina epizod z nieszczęsnym drwalem można tu wpisać w szereg „trudnych prawd współczesności” |
Werter i Jay są skazani na swój los. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że podążają drogą ku zagładzie, oni jednak – jak opętani – kroczą naprzód, ciesząc się sympatią czytelnika/widza |
Jay się nie poddaje, nie roztkliwia tak bardzo, nawet wobec cynizmu Silasa pozostaje niezłomny w swej miłości i oddaniu. Patrzy na świat z uprzywilejowanej perspektywy, Werter doświadcza wykluczenia przez wzgląd na swoje pochodzenie |
„Jakże możemy mówić, że… coś jest… gdy wszystko przemija, gdy z chyżością błyskawicy przesuwa się, gdy wszystko niezdolne jest jeszcze rozwinąć całej swej siły żywotnej, a już porwane prądem tonie i rozbija się na skałach? Nie ma chwili, która by nie trawiła ciebie i twoich najbliższych,... |
Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań magazynu "Polonistyka"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!