Projekt edukacyjny – refleksje praktyka

By edukacja mogła sprostać tym zadaniom, w grudniu 2006 r. Komisja Europejska ustaliła osiem kompetencji kluczowych, które są „połączeniem wiedzy, umiejętności i postaw odpowiednich do sytuacji”. Są to:

• porozumiewanie się w języku ojczystym,
• porozumiewanie się w językach obcych,
• kompetencje matematyczne i podstawowe kompetencje naukowo-techniczne,
• kompetencje informatyczne,
• umiejętność uczenia się,
• kompetencje społeczne i obywatelskie,
• inicjatywność i przedsiębiorczość,
• świadomość i ekspresja kulturalna.

„Można stwierdzić, że kompetencje kluczowe to te, których wszystkie osoby potrzebują do zatrudnienia, samorealizacji i rozwoju osobistego, integracji społecznej, a także bycia aktywnym obywatelem. Odgrywają więc one szczególnie istotną rolę w życiu każdego człowieka zarówno w procesie uczenia się, aktywności społecznej, jak i zawodowej” (Żurawska, 2010, s. 8).

Od września 2009 r. w szkołach podstawowych i gimnazjalnych obowiązuje nowa podstawa programowa kształcenia ogólnego, jakkolwiek dzisiaj przymiotnik „nowa” wydaje się już mało adekwatny w stosunku do niniejszego dokumentu, minęło bowiem już sześć lat od jego wejścia w życie. Nadal jednak posługujemy się tym określeniem, ponieważ jest ono znaczeniowo pojemne. Nowa, a więc obecnie obowiązująca, odmienna od swojej poprzedniczki, a także wprowadzająca nowsze (inne, lepsze, świeższe) pomysły edukacyjne. Tym samym zapisy podstawy programowej z 2009 r. uwzględniły przywoływany wyżej dokument Komisji Europejskiej. W preambule obowiązującej podstawy znajduje się lista najważniejszych umiejętności nawiązujących koncepcyjnie do kompetencji kluczowych. W ten sposób każdy nauczyciel przedmiotu zobligowany jest do stwarzania uczniowi odpowiednich warunków, by kształcić następujące sprawności:

• czytanie – rozumiane zarówno jako prosta czynność oraz jako umiejętność rozumienia, wykorzystania i przetwarzania tekstów (…),
• myślenie matematyczne – umiejętność korzystania z podstawowych narzędzi matematycznych w życiu codziennym oraz prowadzenia elementarnych rozumowań matematycznych,
• myślenie naukowe – umiejętność formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody i społeczeństwa,
• umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i obcym, zarówno w mowie, jak i w piśmie,
• umiejętność komunikowania się nowoczesnymi technologiami informacyjno-komunikacyjnymi, wyszukiwanie i korzystanie z informacji,
• umiejętność uczenia się jako sposobu zaspokajania naturalnej ciekawości świata i przygotowania do dalszej edukacji,
• umiejęt...