Pierwszy człon nazwy zawdzięczmy łacińskiemu słowu liber, ma ono oznaczać wyzwolenie z pierwotnej konwencji książki, połączenie nietuzinkowej treści z eksperymentalną formą. Wówczas książka sama staje się dla nas przesłaniem, a nie tylko jego nośnikiem. Przywiązanie szczególnej wagi do samego procesu tworzenia książki jest dla liberatów niezwykle charakterystyczne, najlepiej, gdy za całą konstrukcję odpowiada jeden człowiek – autor – „wymyślił, napisał, zaprojektował, złożył, wydrukował, oprawił”1. Samego pojęcia liberatury po raz pierwszy użył prekursor całej konwencji – Zenon Fa...
Liberatura
Literatura zwana totalną
Literatura, do jakiej przyzwyczaiło się oko czytelnika, to taka, która zamknięta została w twardej oprawie wydania Biblioteki Narodowej, z pieczołowicie opracowanym wstępem, numerowanymi stronicami i spisem rzeczy. Czy można jednak nadać literaturze nowy kształt?