0
55
(reż. Raul de la Fuente i Damian Nenow, Polska, Hiszpania, Niemcy, Belgia, Węgry, 2018)
| Temat zajęć | Obowiązek ocalania. Wokół filmu Jeszcze dzień życia (2018) w reż. Raula de la Fuente i Damiana Nenowa |
| Grupa wiekowa | szkoły ponadpodstawowe |
| Czas realizacji | jedna godzina lekcyjna |
| Zagadnienia edukacyjne |
• reporter wojenny – bohaterem filmowym • autentyczna, precyzyjnie osadzona w realiach historycznych opowieść jako punkt wyjścia dla stworzenia wielowymiarowego obrazu zawodu korespondenta wojennego • etyczny wymiar działań korespondenta wojennego • sztuka uważnego oglądania filmu (jako konieczny punkt wyjścia do analizy i interpretacji jego wybranych aspektów) |
| Cele operacyjne |
uczeń/uczennica: • w zniuansowany sposób potrafi – na podstawie projekcji oraz zajęć w klasie – scharakteryzować postać głównego bohatera filmu Jeszcze dzień życia • rekonstruuje oraz poddaje krytycznemu oglądowi różnorodne aspekty zawodu korespondenta wojennego (tu przede wszystkim – kwestia nierzadko dramatycznych dylematów etycznych) • uwrażliwia się na potrzebę i wartość dokumentowania rzeczywistości (na taśmie filmowej, na fotografii, w osobistym dzienniku itp.), zgodnie z przesłaniem głównego bohatera Jeszcze dzień życia, Ryszarda Kapuścińskiego: „Musisz coś ocalić, jeśli się da. Bowiem ludzie znikają bez śladu, zupełnie i bezpowrotnie” • kształtuje umiejętność uważnego oglądania filmu, która stanowi konieczny punkt wyjścia do analizy i interpretacji jego wybranych aspektów |
| Metody i formy pracy | dyskusja, burza mózgów, praca grupowa jednolita, indywidualna realizacja zadania domowego |
| Materiały | • załącznik nr 1: fragment rozmowy z Ryszardem Kapuścińskim (całość w książce: R. Kapuściński, To nie jest zawód dla cyników, Dom Wydawniczy PWN, Agora, Warszawa 2013), • załącznik nr 2: „poradnik reportera” (fragment książki: Kapuściński: nie ogarniam świata. Z Ryszardem Kapuścińskim spotykają się Witold Bereś i Krzysztof Burnetko, Świat Książki, Warszawa 2007, s. 149–150) |
Przebieg zajęć
■ Nauczyciel przedstawia uczniom konteksty, w których toczyć się będzie dyskusja po obejrzanym filmie Jeszcze dzień życia – patrz: „zagadnienia edukacyjne” – akcentując przede wszystkim wątek wpisanych w zawód korespondenta wojennego uwarunkowań etycznych. Podkreślenie, iż taki film, jak Jeszcze dzień życia, to bardzo cenne zajrzenie za kulisy wspomnianej profesji, z którą zazwyczaj, na co dzień, spotykamy się wyłącznie pod postacią „efektu końcowego” – książki, prasowego czy telewizyjnego reportażu, relacji radiowej itp. Zaplanowana lekcja będzie okazją, by podyskutować o samym procesie (warto zwrócić uwagę, że w filmie o korespondencie wojennym pojawia się de facto tylko jedna scena, ilustrująca pisanie samego reportażu – jest on „tylko” sumą ogromu zdarzeń, spotkań, rozmów i przemyśleń, które miały miejsce wcześniej), na każdym etapie związanym z podejmowaniem trudnych decyzji, wymagającym od reportera określonych cech charakterologicznych i pogłębionej wiedzy o swej profesji. Proponując dotarcie do dzieła filmowego poprzez tekst, nauczyciel inicjuje stworzenie 2–3-osobowych grup uczniowskich, prosząc każdą z nich o lekturę wskazanego fragmentu rozmowy z Ryszardem Kapuścińskim (załącznik nr 1). Z tekstem związane jest dwuczęściowe pytanie:
– o jakich cechach, niezbędnych w zawodzie reportera wojennego, mówi Ryszard Kapuściński?
– które z nich można odnieść bezpośrednio do portretu głównego bohatera filmu Jeszcze dzień życia? [czas: 10 minut]
■ W klasie odbywa się dyskusja na temat zadania. Propozycje odczytań/podpowiedzi kierowanych w stronę uczniów:
– obowiązek pamięci („naszym obowiązkiem jest pamiętać”) – reporter to ten, którego zadaniem jest archiwizowanie ludzkiej krzywdy, dawanie jej świadectwa (choćby ku przestrodze lub dlatego, że często horyzont kresu cierpienia wydaje się trudny do przewidzenia – wówczas łatwiej o „rozpływanie się” ludzkich losów w trwających niekiedy dekady konfliktach, wojnach itp.);
• film: do wskazania przede wszystkim końcowe przesłanie głównego bohatera, słyszane zza kadru (w pewnym sensie tłumaczące wiele ryzykownych, niekiedy wręcz awanturniczych zachowań z wcześniej opowiedzianej historii, dające nieprostą odpowiedź na pytanie: po co to ryzyko?!): „Musisz coś ocalić, jeśli się da. Bowiem ludzie znikają bez śladu, zupełnie i bezpowrotnie. Najpierw ze świata, a potem...
Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań magazynu "Polonistyka"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!
