Wyjdź z labiryntu
W najbardziej podstawowej wersji pokoju zagadek umieszczamy uczniów w zamkniętym pomieszczeniu. Aby mogli się z niego wydostać (np. otrzymać klucz i otworzyć drzwi), muszą znaleźć szereg wskazówek rozmieszczonych w różnych, nie zawsze oczywistych miejscach. Gdy dysponujemy własną pracownią polonistyczną, warto włączyć do zabawy stałe elementy jej wystroju. Układając zagadki, możemy odnieść się do tej wiedzy o lekturze, na której nam zależy.
Jak zorganizować zagadkę? Z mojego doświadczenia wynika, że najlepiej pierwszą wskazówkę przekazać młodym ludziom osobiście i poinstruować, że jej rozwiązanie to kolejna podpowiedź. I tak aż do momentu, gdy uda się zdobyć klucz (lub hasło, zależnie od tego, jakie były ustalenia). A zadania? Wskazówki można zamieścić na przykład na plakatach, które wiszą w pracowni (potraktować je jako mały, dodatkowy element, który da się odnaleźć, kiedy oglądająca go osoba będzie uważnym obserwatorem). Można wskazać cyframi stronę i wers w książce, które pozwolą pójść dalej. Można ze słów, które będą rozproszone w jednym tomie (a podane jako rodzaj kodu, o którym mowa), stworzyć całe polecenia. W zakresie wymyślania fabuły nie ma niemal żadnych ograniczeń.
POLECAMY
Skrzynka tajemnic
Nieco uproszczoną, ale nie mniej ciekawą wersją pokoju zagadek jest „skrzynka tajemnic”. Podobnie jak w podstawowej wersji, aby otrzymać nagrodę, należy rozwiązać szereg zadań. Różnica jest taka, że niespodzianka, która czeka na młodych ludzi, ukryta jest w zamkniętej na klucz skrzynce (może też być pudełko, jeśli tylko uda nam się zamknąć je na kłódkę). Poza tym, z mojego punktu widzenia, taka forma ćwiczenia wymaga mniej pracy i przygotowań.
Czego potrzeba, by zaprosić uczniów na tajemniczą lekcję? Oprócz wspomnianego już wyżej pudełka/skrzyneczki, potrzebne będą koperty (tyle, ile zadań przewidujemy) oraz nagroda. Możemy się umówić, że po rozwiązaniu wszystkich zagadek młodzi ludzie otrzymają temat wypracowania, nad którym będą pracować podczas kolejnych zajęć. Ale może to być też coś zupełnie innego.
Jak przygotować się do pracy? Warto zacząć od zaplanowania, jakie treści chcemy z uczniami powtarzać/utrwalać. Najlepiej skupić się na pięciu lub sześciu zagadnieniach. Tak, by podczas zajęć trwających najczęściej 45 minut nasi podopieczni mieli szansę sprostać wyzwaniu. Każde z zagadnień otrzymuje dopasowane do siebie zadanie.
Przykładowe ćwiczenia mogą zawierać polecenia:
- połącz fragment tekstu lektury z odpowiednim motywem, który możemy w nim znaleźć (uzasadnij swój wybór);
- posegreguj cechy dramatu, dzieląc je na takie, które występowały w teatrze antycznym, i takie, które wprowadzono później;
- spośród podanych wydarzeń historycznych wybierz te, które wpłynęły na kształt omawianego tekstu (uzasadnij odniesieniami do konkretnych elementów w lek...
