Klub Książki

Skupienie 

Wchodzę do sali, ma się zacząć Klub Książki poświęcony Bronce Nowickiej. Obiecałam uczniom, że przyniosę fragmenty tekstów i wspólnie je przeczytamy – książka jest nowa, trudno ją zdobyć. Okazuje się to zbędne. Siedzą w ciszy, każdy ma przed sobą nowy, specjalnie zakupiony egzemplarz z tajemniczym tytułem Nakarmić kamień. Jest cicho, jakoś niepokojąco. Choć wszyscy przeczytali czterdzieści cztery krótkie formy – trudno nam rozpocząć. Pytam ich, dlaczego tak jest? W odpowiedzi słyszę: „Bo te teksty zmuszają do skupienia”. A jednak rozmawiamy – o tym, o czym wolelibyśmy razem pomilczeć. 

Dziecko

To ono jest bohaterem historii, którą opowiada personalnie – „ja poszłam”, „ja wzięłam”. Są jednak fragmenty, gdzie opowieść prowadzona jest przez trzecioosobowego narratora – „dziecko martwi się”, „dziecko chce”. Nowicka bez żadnych kompromisów demaskuje mit dzieciństwa – czasu, który w tradycji literackiej wielokrotnie idealizowano. Wykreowana przez nią istota to dziewczynka, która usilnie pragnie zasmak...