Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Interesuje się związkami pomiędzy literaturą a sztuką awangardową, kulturą rocka oraz mechanizmami współczesnego rynku wydawniczego. Autor książki Walka na słowa. Polemiki literackie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych (2004), współautor i współredaktor książek zbiorowych: Po co nam rock? Między duszą a ciałem (2003) i Kontrkultura. Co nam z tamtych lat? (2005). Publikował między innymi w „Tekstach Drugich”, „Przestrzeniach Teorii”, „Kulturze Współczesnej” i „Kulturze Popularnej”. Wyróżniony w konkursie K. i M. Górskich (2005). Jest autorem książek Rewolucja rocka. Semiotyczne wymiary elektrycznej ekstazy (2011) Literatura i sztuka nowoczesna. Problemy – sylwetki – interpretacje (2011) oraz Książka jako towar. Książka jako znak. Studia z socjologii literatury (2013). Ostatnio wydał Zapiski semiotyczne (2014) i Kulturę rozpadu (2016).
Na temat twórczości Adama Mickiewicza napisano już tysiące stron. Zatem wszelkie próby wzięcia na naukowy warsztat jego pisarstwa mogą wywoływać u badacza paraliż. Dlatego ograniczam się do poruszenia kilku kwestii, które wydają mi się ciekawe i istotne, mając na uwadze przytłaczający stan badań. Interesują mnie Sonety krymskie Mickiewicza w kontekście malarstwa XIX wieku.
