Dziecko nie rodzi się czytelnikiem...

Wyniki badań czytelnictwa Biblioteki Narodowej wskazują – jak czytamy w raporcie – że w 2016 r. jakąkolwiek książkę przeczytało 37% Polaków w wieku co najmniej piętnastu lat, 16% badanych nie przypomina sobie, żeby czytało jakąkolwiek książkę, gazetę, wiadomości w sieci, a nawet tekst o objętości przynajmniej trzech stron. Wśród badanych są rodzice i przyszli rodzice. Musimy mieć świadomość, że dziecko nie rodzi się czytelnikiem. To dorosły ma obowiązek wyposażenia dziecka w tę kompetencję. We współczesnym świecie od najmłodszych lat dziecka prowokuje się sytuacje zastępcze wobec czytania, chociażby naukę i obsługę komputera, a ta umiejętność powinna być jedynie kompetencją uzupełniającą. Ostanie projekty, kampanie społeczne promujące czytelnictwo przypominają, że czytanie dzieciom jest skuteczną, tanią i przyjazną metodą wspomagania ich wszechstronnego rozwoju – psychicznego, umysłowego, społecznego i moralnego. Niezaprzeczalny jest fakt, że poprzez czytanie budujemy wewnętrzne zasoby dziecka: emocjonalne i intelektualne. 

Czytanie dziecku buduje głęboką więź emocjonalną, na której dopiero może się rozwinąć uczuciowość wyższa.

Rodzice są pierwszymi nauczycielami języka, a świadomość słowa należy kształtować jak najwcześniej. Czytanie dziecku buduje głęboką więź emocjonalną, na której dopiero może się rozwinąć uczuciowość wyższa. Czytanie umożliwia rozwój jego umiejętności językowych i komunikacyjnych. To z nich wyrasta umiejętność myślenia niewerbalnego i pojęciowo-słownego. 

Zanurzenie w języku

Profesor Marta Bogdanowicz z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego podkreśla: „Na rodzicach spoczywa ogromna odpowiedzialność za wytworzenie ciekawości poznawczej dziecka, potrzeby komunikacji, pozytywnej postawy wobec czytania i wytworzenia nawyków czytelniczych już w najwcześniejszym dzieciństwie. Rodzice we wszystkich sytuacj...