O SCENARIUSZU
POLECAMY
Nowela Henryka Sienkiewicza Latarnik jest utworem niezwykłym. Postać Skawińskiego, człowieka rzucanego przez los w różne zakątki świata, niejednokrotnie skłania czytelników i tych młodszych, i tych starszych do refleksji nad własnym życiem, nad miejscem, w którym w danym momencie się znajdujemy, nad ludźmi, którzy są przy nas lub nas opuścili, nad naszą potrzebą bycia samotnym na danym etapie życia.
Mistrzostwo Sienkiewicza dostrzegamy nie tylko w przesłaniu dzieła, lecz także w budowie noweli; uczniowie i uczennice dowiadują się, czym są: retrospekcja, punkt kulminacyjny, utrwalają wiedzę na temat świata przedstawionego utworu.
Podczas omawiania noweli Latarnik z ósmoklasistami chciałam poszerzyć ich horyzonty o tekst kultury, którym jest mowa noblowska Olgi Tokarczuk. Zdaję sobie sprawę, że jeśli chodzi o teorię literatury, nie ma terminu dotyczącego „czułego narratora”, co więcej, mam świadomość ryzyka,...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.
