Wyróżnia się dwie podstawowe metody nauki języka polskiego jako obcego. Po pierwsze, nauczyciel może prowadzić lekcje stricte w języku polskim. Po drugie, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby w toku nauczania stosować elementy języka ukraińskiego lub rosyjskiego. Należy zwrócić uwagę, że pierwsza metoda wydaje się efektywna z punktu widzenia nauczyciela, jednak z punktu widzenia ucznia jest bardziej stresująca.
Wyobraźmy sobie następującą sytuację: student z Białorusi uczestniczy w pierwszej lekcji języka polskiego; nie zna alfabetu, nie zna żadnego słowa w języku polskim, a lektor rozpoczyna od razu konwersację w języku polskim.
Niewątpliwie nawet u osoby dorosłej taka sytuacja może wywołać ogromny stres. Korzystniej byłoby rozpocząć rozmowę od krótkich zdań i pytań, najlepiej w języku rosyjskim/ukraińskim:
Proszę przedstawić się i opowiedzieć coś o sobie. Z jakiego miasta pan/pani pochodzi? Czy ma pan/pani polskie korzenie? Co lubi pan/pani robić w wolnym czasie? W jakim celu uczy się pan/pani języka polskiego?
POLECAMY
Takim zachowaniem stworzymy przyjazną atmosferę i pokażemy uczniowi, że naprawdę zależy nam, aby poznać jego potrzeby i problemy. Bardzo dobra znajomość języka polskiego może dać uczniowi wiele możliwości. Przede wszystkim sprawi, że osoba ta znajdzie pracę w zawodzie i podwyższy standard swojego życia. Dlatego też uczestnictwo w kursach języka polskiego stanowi jeden z najważniejszych elementów życia osób z Uk...
