Najmroczniejszy polski romantyk

Rok temu w ramach nadrabiania zaległości książkowych sięgnąłem po drugi tom Dzieł literackich tzw. trzeciego wieszcza i w końcu zanurzyłem się w jego gotyckich opowieściach. To było cudowne doświadczenie. Podczas lektury cały czas odnosiłem wrażenie, że czytam konspekty scenariuszy sytuujących się gdzieś pomiędzy wrażliwością Quentina Tarantino a George’a R. R. Martina. Makabra, przemoc, pastisz, ekstremalne emocje, rozmach, niesamowite postaci itd. W efekcie Zygmunt Krasiński stał się dla mnie bardzo ważnym oraz szalenie inspirującym artystą popularnym.

Krasiński – romantyzm – Hollywood

I właśnie tekstem o jego twórczości chciałbym zamknąć cykl poświęcony hollywoodzkiemu potencjałowi romantyzmu.
Niech więc Krasiński posłuży nam tu jako łącznik pomiędzy dziewiętnastowieczną formacją artystyczną a amerykańską „fabryką marzeń”.
Mowa będzie o krótkim, ale niezwykle mocnym utworze zatytułowanym: Mściwy karzeł i Masław, książę Mazowiecki.

Teaser

Zacznę od przywołania f...