Kiedy lekcja staje się wędrówką – stacje zadaniowe i metoda kuli śnieżnej

Czym są stacje zadaniowe? 

Stacji zadaniowych chyba przedstawiać nie trzeba. Nie jest to nowość na poletku dydaktycznym. Jednakże w dobie wzmożonych dyskusji na temat aktywnej roli ucznia w zdobywaniu wiedzy metoda ta cieszy się coraz większą popularnością jako bardzo dobry wstęp do przejścia z lekcji podających do aktywizujących. W jej założeniu nauka dzieje się gdzieś obok nauczyciela, ale nie bez jego udziału. To on jest odpowiedzialny za wszytskie techniczne aspekty tego procesu, aby uczeń, swobodnie i bezkolizyjnie, mógł korzystać z całego dydaktycznego dobrodziejstwa stacji zadaniowych. Jego zadaniem jest, we wcześniej ustalonych grupach, przemieszczać się od stacji do stacji (najczęściej – od ławki do ławki), na których znajdują przygotowane zadania. Zadania te nie mogą być zbyt rozbudowane, ponieważ czas przeznaczony na pracę jest ściśle ustalony i zajmuje zwykle nie więcej niż pięć minut (chociaż to zależy od liczby uczniów i liczby stacji). Dyscyplina w tym zakresie jest kluczowa, ponieważ nawet nieznaczne przesunięcia w czasie (niezależnie od kierunku) wpływają na pracę i jej rytm oraz wewnętrzną organizację. 

Cechy skutecznej lekcji 

Po czym poznać dobrze zaprojektowaną lekcję z użyciem stacji zadaniowych? 

Po pierwsze, wzrost dynamiki pracy. Czas liczony jest co do sekundy, najczęściej minutnikiem, co wzmaga tempo prac. Nie ma przestrzeni na zbyt długi namysł, trzeba działać „tu i teraz”. Po drugie, nauka współpracy. Przy stacji nie ma miejsca na pracę samodzielną....