„Chcę być tam, gdzie ty, Jonatanie!”

To, co najważniejsze

„Pewnego dnia zobaczyłam napis na grobowcu: Tu spoczywają bracia X i Y. Kilka tygodni później wybieraliśmy chłopca, mającego grać Emila ze Smalandii. Po ogłoszeniu decyzji i krótkiej konferencji prasowej nasz mały bohater podbiegł do starszego brata, a ten pochylił się i pocałował go. Pomyślałam wówczas, że moja następna książka musi opowiadać o miłości dwóch braci. W tym samym okresie jeden z moich wnuków cierpiał na neurotyczny niemal lęk przed śmiercią – zjawisko dość częste wśród dzieci. Chciałam mu pomóc i tak powstała koncepcja, by miłość braterską połączyć z motywem śmierci”. Książka realizująca te właśnie motywy to Bracia Lwie Serce. Doczekała się ona mnogich – nierzadko bardzo odważnych – interpretacji, z którymi nie zgadzała się Astrid Lindgren. Odautorska wypowiedź na temat genezy powieści daje nam pewność, że w Braciach Lwie Serce równie ważny jak terapeutyczny charakter tekstu, polegający na oswajaniu ze strachem przed śmiercią, jest obraz miłości Jonatana i Karola.

Zdaje się, że śmierci badacze dzieła poświęcili, więcej uwagi. Nawet w bardzo ciekawych propozycjach metodycznych jedynie wspomina się o motywie miłości braterskiej. Niniejszy szkic nie stanowi gotowego scenariusza zajęć; mam jednak nadzieję, że posłuży nauczycielom języka polskiego w szkołach podstawowych do opracowania własnych lekcji, które pomogą dzieciom zauważyć, że prawdziwa miłość-przyjaźń polega na przyjemności czerpanej z bycia razem, opiekuńczej postawie czy szukaniu poczucia bezpieczeństwa w drugiej osobie... Często mówimy, że nie widzimy poza kimś świata. Książka pokazuje, że nie jest to bynajmniej metafora.

Najsilniejsza braterska