Autor: Olga Woj

Myślenie elastyczne oraz idąca z nim w parze kreatywność sprawdzają się, gdy trzeba połączyć ze sobą różne informacje, rozwiązywać zagadki i szukać nowych metod rozwiązywania złożonych problemów. Niestety, ponieważ nie charakteryzują się tym, co właściwe dla procesu analitycznego – odgórnym ukierunkowaniem – trudno poddać je ocenie, zapewnić informację zwrotną i trenować w szkolnych ławkach. Tym bardziej że brakuje dostępu do metodyki, a nauczyciele często boją się wyjść poza „swoją ramę”.

Błędy to lekcje. Tak zwykliśmy mówić uczniom w obliczu niepowodzenia, ale to tylko połowa prawdy. Można popełniać wielokrotnie ten sam błąd, niczego się przy tym nie ucząc. Błąd, który popełniliśmy, nie wyciągając z tego wniosków, staje się porażką, która ostatecznie zabija motywację. W lekcję zamienić się może tylko wtedy, gdy zatrzymamy się na chwilę i damy mu uwagę, a następnie podejmiemy świadome działanie, wykorzystując go do swojego rozwoju i budowania rezylientnej postawy.

Czy zdajecie sobie sprawę, że kiedyś na Ziemi mieszkało kilka gatunków ludzi? A może widzieliście mrówki noszące patyczki do mrowiska? W jakim celu to robią? Czy po gwiazdach można chodzić boso? Dlaczego człowiek zapomina, skoro mózg jest genialny? Jak to możliwe, że ptaki latają, a ludzie nie? Każdy młody człowiek chce się uczyć i odkrywać, dlatego zadaje pytania i łatwo daje się wciągnąć w ciekawie opowiedziane historie. Cecha ta jest mu dana od urodzenia. Głównym zadaniem szkoły wydaje się więc podtrzymanie tej naturalnej pasji i niezepsucie tego, co zgodne z naturą mózgu. Niestety, dzieje się wręcz przeciwnie. Dziecko chce się uczyć, rozwijać i poznawać świat, ale… potem idzie do szkoły. Wówczas to, co kiedyś było czystą przyjemnością, staje się obowiązkiem. A to zmienia wszystko.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś(-łaś) się, jak sprawić, by Twoje lekcje były bardziej inspirujące i skuteczne? A może szukasz sposobu na to, by wzbudzić ciekawość uczniów i zwiększyć ich motywację do nauki? Rozruchy i przerywniki pozwolą Ci nauczać w sposób pełen radości i kreatywności, a czas spędzony z uczniami będzie źródłem energii napędzającej Cię do pracy, życia i rozwoju. Jesteś gotowy(-wa)?

Nie każdy uczy się tak samo – to truizm powtarzany i słyszany przez nauczycieli tysiące razy. Pytanie, co znaczy to dla nas w praktyce? Co robimy, by na co dzień uczyć skutecznie w grupie różnorodnej pod wieloma względami? Ustawiając ławki w układzie kinowym i prowadząc wykład albo próbując oceniać wszystkich jednakową skalą, ułatwiamy sobie pracę z przeładowanymi klasami, ale całkowicie ignorujemy tę wiedzę. Nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, że wybieramy często takie metody, które pasują jedynie do naszego wzorca przetwarzania informacji.

Początek roku szkolnego to najlepszy czas na to, by zawrzeć z uczniami umowę, która – w idealnych okolicznościach – sprawi, że będziemy się szanować i pra- cować efektywnie. Jednak ustalenie obowiązujących zasad i trwanie w nich nie jest łatwe, tym bardziej że większość kontraktów z uczniami przestaje działać już po krótkim czasie. Świadomość tego, jak stworzyć zbiór zasad wspierających środowisko sprzyjające uczeniu się, jest kluczem do skutecznego nauczania i budowania pozytywnych relacji w klasie przez cały rok.

Uczniowie nie pamiętają tego, co było omawiane na poprzedniej lekcji? A może nieustannie musisz ich motywować do pracy, lecz mimo to większość nadal nie wie, w jakim celu się uczy? Od czego zależy zaangażowanie uczniów w proces edukacyjny?

Każdy ma marzenia. Mniejsza część z nas ma konkretne plany, a najmniej z nas ma dobrze sformułowane cele i konsekwentnie je osiąga. Jeśli należysz do tych, którzy nie wierzą w spełnienie noworocznych postanowień, a w fakty i swoją moc sprawczą, wiesz zapewne, że musisz nauczyć się dobrze planować. W przeciwnym razie będziesz częścią czyjegoś planu.