
Luty 2014
W lutym wprowadzamy Państwa w fascynujący świat komiksu. Barwne dzieje tego medium przybliża Jerzy Szyłak w artykule zatytułowanym „Komiks – sztuka ulokowana «pomiędzy»”, który otwiera niniejsze wydanie czasopisma „Polonistyka”. Historia komiksu udowadnia, że ilustrowane opowieści mają nie tylko wysokie walory estetyczne, ale mogą też z powodzeniem funkcjonować w warunkach szkolnych jako dopowiedzenia i reinterpretacje. Staramy się również przekonać naszych czytelników, że komiks w Polsce nie musi kojarzyć się wyłącznie z wydawanymi w PRL-u tzw. „kolorowymi zeszytami” czy popularnymi w pierwszej połowie lat 90. opowieściami o zamaskowanych bohaterach. Komiksy zasłużenie cieszą się dużą popularnością wśród dzieci i młodzieży – powinni po nie sięgać zarówno poloniści, jak i historycy. Dlatego też zachęcamy Państwa do zapoznania się z komiksem „Achtung Zelig! Druga wojna” autorstwa Krystiana Rosenberga i Krzysztofa Gawronkiewicza, opowiadającym o wydarzeniach osadzonych w realiach II wojny światowej, a także do spotkania z mangą – komiksem z Kraju Kwitnącej Wiśni.
Manga na lekcjach języka polskiego
„Od lat 90. ubiegłego stulecia manga i anime powoli gromadziły wokół siebie znaczną liczbę fanów. Japońskie produkcje telewizyjne – seriale animowane, zwane właśnie anime – wkroczyły do świadomości widzów” – pisze Agata Włodarczyk w artykule zatytułowanym „Mangowe fascynacje – fakty i mity”. Psycholożka międzykulturowa i polonistka przybliża czytelnikom historię japońskiego komiksu, a także rozprawia się z najczęściej formułowanymi zarzutami wobec tej ilustrowanej formy wydawniczej. Autorka podkreśla, że manga to nie tylko rozrywka, ale też cenne źródło wiedzy, odwołujące się do szczytnych idei czy ważnych wydarzeń historycznych.
Komiks „Achtung Zelig! Druga wojna” – wykorzystujemy obraz do rozmowy o realiach II wojny światowej
W rubryce „Horyzonty polonistyki” publikujemy artykuł Łukasza Czubaka pt. „Między słowem a obrazem... w komiksie «Achtung Zelig!»”, stanowiący recenzję dzieła Krystiana Rosenberga i Krzysztofa Gawronkiewicza, wydanego po raz pierwszy w 2004 roku. „Historia zaprezentowana przez autorów jest surrealistyczna, wręcz absurdalna, a także przepełniona symbolami. Liczne formalne eksperymenty w «Achtung Zelig!» nie są tylko zabawą z tworzywem, lecz uzupełniają płaszczyznę znaczeniową komiksu” – pisze Łukasz Czubak. Obrazy Holokaustu utrzymane są w jednolitym stylu graficznym, jednakże komiks w kilku miejscach przedstawia odmienną technikę plastyczną, aby podkreślić i uwypuklić pewne znaczenia.
Edukacyjna rola rysunku – komiksy uczące historii
Do rozmowy na temat wydarzeń mających miejsce w latach 1939-1945 skłania również lektura komiksów, które recenzuje Tomasz Pstrągowski w artykule zatytułowanym „Dziennikarz ze szkicownikiem. O komiksowych reportażach”. Tekst przybliży Państwu interesującą formę wydawniczą, będącą hybrydą reportażu i autobiografii. „Komiksowe reportaże, wywodzące się z undergroundu i nurtu autobiograficznego, to jedno z najciekawszych zjawisk współczesnego komiksu. Ich autorzy wykorzystują strategie tradycyjnego dziennikarstwa, wysuwając jednocześnie na pierwszy plan osobę autora” – wyjaśnia Tomasz Pstrągowski.
Państwa uwadze polecamy również artykuł Przemysława Zawrotnego pt. „Komiks w Polsce – sztuka masowa i atrakcyjna?”, który publikujemy w rubryce „Polski w praktyce – tajniki warsztatu”. Autor zapewnia, że „komiks jako medium, za pomocą którego twórcy wypowiadają się na ważne tematy, zasługuje na włączenie go do procesu edukacji, choćby miał tam pełnić funkcję uzupełniającą i wspomagać kształcenie kulturowe i literackie. Uczniowie stykają się z komiksem poza szkołą, o czym może świadczyć popularność komiksu japońskiego (mangi) czy historyjek z Kaczorem Donaldem”.