10 lipiec/sierpień 2024 Polski w praktyce Stepy akermańskie w ujęciu interdyscyplinarnym dr Mateusz Hachlica Polska szkoła jest monodyscyplinarna. Nauczyciele na swoich zajęciach omawiają wyłącznie tematykę dotyczącą ich specjalności, rzadko odnoszą się do treści obowiązujących na innych przedmiotach. Z tych sztywnych ram niekiedy wyrywają się poloniści, którzy muszą posiadać wiedzę z odmiennych dyscyplin – i to na poziomie wyższym niż elementarny. Wutworach literackich poruszane są różne tematy, pojawiają się wątki oraz nawiązania praktycznie do każdego aspektu życia człowieka czy obszarów nauki. Dobrą egzemplifikację stanowi mało obecna w szkole i niedoceniana nieco literatura fantastycznonaukowa. W niej można odnaleźć hipotetyczne odkrycia i doktryny, które swój rodowód zawdzięczają przede wszystkim aktualnym i rzeczywistym badaniom czy teoriom. Na przykład eksploruje tematy dotyczące biotechnologii lub manipulacji genetycznej. Z kolei obserwacje realnych sytuacji społecznych i politycznych mają wpływ na przedstawione w niej dystopijne wizje. Cenione we współczesnym świecie przez pracodawców i nie tylko całościowe rozwiązanie i zrozumienie problemów wymaga kreatywnego myślenia, wyjścia poza narzucone schematy oraz wszechstronności. Należy integrować metody badawcze i pojęcia z odmiennych dziedzin w celu spojrzenia na daną kwestię z wielu perspektyw, co pozwoli pełniej ją ująć. Tym jest właśnie interdyscyplinarność. W praktyce szkolnej nierzadko stosowano ją, gdy na zajęcia zapraszany był nauczyciel innego przedmiotu, aby omówić temat łączący obie dyscypliny. Poloniści od wielu lat mają z nią do czynienia. Trudno przecież analizować teksty romantyczne bez odniesienia do szczegółów powstań narodowowyzwoleńczych lub mówić o stylu gotyckim bez znajomości przynajmniej kilku pojęć architektonicznych. Aktywizująca uczniów metoda semiotyczna umożliwia syntezę tekstu pisanego z szeroko pojętą sztuką, chociażby w młodszych klasach szkoły podstawowej – przez tworzenie prac plastycznych inspirowanych przeczytanym utworem. W niniejszym artykule chciałbym zaproponować interdyscyplinarne spojrzenie na wiersz Adama Mickie- wicza Stepy akermańskie, najpopularniejszy z wydanego w 1826 r. cyklu Sonety krymskie. Główny cel jego wprowadzenia to zazwyczaj zapoznanie uczniów z budową i cechami gatunku lirycznego, jakim jest sonet. Mam też świadomość, że na analizę i interpretację tego utworu przeznaczona jest tylko jedna godzina lekcyjna. Interdyscyplinarne omówienie Stepów akermańskich Ciekawym pomysłem byłoby podzielenie klasy na grupy tematyczne: arbitrów elegancji, encyklopedystów, geografów, historyków, literatów i psychologów. Przed przystąpieniem do wykonywania zadań każdy uczeń, choćby dzień wcześniej w domu, jest zobowiązany do zapoznania się z utworem Adama Mickiewicza. Zadanie nauczyciela polega na podziale oddziału na grupy Interdyscyplinarność w edukacji
RkJQdWJsaXNoZXIy MTMwMjc0Nw==