Na łamach wrześniowego wydania czasopisma „Polonistyka” staramy się odpowiedzieć na z pozoru łatwe pytanie „dlaczego czytamy?” jednocześnie podkreślając, że kultura czytania staje się kulturą nieoczywistą, nienormatywną – także w dydaktyce uniwersyteckiej. Zachęcamy Państwa do lektury arcyciekawego cyklu pt. „Rozmowa o czytaniu z…”, który publikujemy w rubryce „Polski w praktyce – tajniki warsztatu”. Jerzy Jarzębski, Paweł Huelle, Paweł Próchniak i Piotr Śliwiński opowiadają o tym, jak krzyżują się książki i ludzkie losy. We wrześniowym numerze nie zabrakło również tekstów o interesujących literatach, których twórczość pragniemy Państwu przybliżyć – Justyna Bargielska w swojej poezji wskrzesza postać szekspirowskiej Ofelii, a Monika Kowaleczko-Szumowska w powieści zatytułowanej „Galop ‘44” bardzo realistycznie pokazuje powstańczą codzienność. Ponadto w niniejszym wydaniu czasopisma „Polonistyka” staramy się Państwa przekonać, że w wychowywaniu dzieci na świadomych czytelników ogromną rolę odgrywa książka artystyczna.
Ósmy numer czasopisma „Polonistyka” otwiera artykuł dr Krystyny Koziołek pt. „Dydaktyka regresywna, czyli czego trzeba się oduczyć, żeby uczyć lektury”, stanowiący refleksję nad modelem czytelnictwa w polskim szkolnictwie wyższym. „Kształcenie jest w istocie tworzeniem, formowaniem zdolności właściwego widzenia rzeczy lub też zdolnością ich różnicowania, a czytanie książek jest rodzajem intelektualnego treningu, lekcją poszukiwania własnego głosu w istotnych kwestiach, do czego zmusza nas nie obowiązek szkolny, ale afektywne zaangażowanie w fikcję, jakby była rzeczywistością. Nauczanie jako model filozofowania ma długą tradycję. I chyba czas, by ten model zaadoptować także do przedmiotu dydaktyka literatury. Rzecz w tym, aby nie ograniczało nas służące kształceniu nauczyciela metodyczne «know-how» i «techne». Dziś ważniejszym zadaniem jest kształtowanie podmiotowości” – stwierdza autorka.
Państwa uwadze polecamy wywiad Aleksandry Michalskiej i Marii Hapke z prof. zw. dr hab. Jerzym Jarzębskim pt. „Żyjemy w książce, za sprawą książki...”. Wybitny polski krytyk, historyk literatury i wykładowca Katedry Krytyki Współczesnej Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego opowiada w nim o współczesnej humanistyce, poszukiwaniu mostu łączącego czytelnika z autorem i tekstach uwodzących, które zmieniają nasz sposób widzenia świata. Jerzy Jarzębski odpowiada również na pytanie, czy można czytać doskonale i co właściwie kryje się pod pojęciem „czytanie”.
Refleksji nad czytelnictwem i rolą książki w życiu człowieka oddaje się również prof. zw. dr hab. Piotr Śliwiński. Na łamach wrześniowego wydania czasopisma „Polonistyka” z jednym z najwybitniejszych znawców polskiej poezji współczesnej, historykiem, krytykiem literatury i kierownikiem Zakładu Poetyki i Krytyki Literackiej na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu rozmawiają Aleksandra Michalska i Maria Hapke.
W rubryce „Horyzonty polonistyki” do świata wzruszającej, autotematycznej poezji zabiera czytelników Justyna Bargielska, dwukrotna laureatka Literackiej Nagrody Gdynia, nominowana do Paszportu Polityki 2010 oraz Nagrody Literackiej Nike 2011. Intersujący koncept interpretacyjny wybranych wierszy poetki przedstawia Joanna Żabnicka w artykule zatytułowanym „Ofelia woli pisać. O Justynie Bargielskiej”.
W artykule Joanny Żygowskiej pt. „Książki artystyczne i książki niechciane” pragniemy zapoznać Państwa z czterema książkami obrazkowymi Iwony Chmielewskiej, przeznaczonymi nie tylko dla dzieci. „Na pytanie, czym jest książka artystyczna dla najmłodszych, można udzielić wielu odpowiedzi, a każdą z nich charakteryzowałoby indywidualne spojrzenie na problem. Za Małgorzatą Cackowską przytaczam kryteria, które są dobrym punktem wyjścia do rozważań na ten temat. Książkę artystyczną charakteryzuje dopracowana i oryginalna strona graficzna, która współistnieje z przemyślanym tekstem, a ich zestawienie jest celowe. Biorąc pod uwagę wskazane kryteria i subiektywne odczucia, książki Chmielewskiej można uznać za książki artystyczne” – wyjaśnia Joanna Żygowska. „Cztery zwykłe miski”, „Pamiętnik Blumki”, „Cztery strony czasu” i „Dwoje ludzi” to wyjątkowe publikacje – ich narracja prowadzona jest za pomocą słów i obrazów, zaś część graficzna książek umożliwia tworzenie wielu alternatywnych opowieści. Zachęcamy Państwa do wykorzystania utworów Iwony Chmielewskiej w celu podjęcia rozmowy na temat historii książek podczas lekcji języka polskiego w klasach szkoły podstawowej.
